8 Μάρτη…δεν γιορτάζω
γι’ αυτό σταματήστε να μου λέτε χρόνια πολλά!
Η κρίση χτυπάει κόκκινο και εγώ βλέπω στο μετρό την αφίσα περί ίσης αμοιβής μεταξύ ανδρών και γυναικών (και είναι και κακοστημένη…έπρεπε να την διαβάσω 2 φορές…προφανώς και μας αξίζει το ίδιο, ρε γελοίες που το «ελέγξατε»).
Και τη βλέπω εδώ και καμιά 10αριά μέρες. Προφανώς μπήκε λόγω της επερχόμενης επετείου! Γιατί έτσι είναι αυτά τα πράγματα, τα αυτονόητα τα θυμόμαστε επετειακά. Και είναι ευρωπαϊκή καμπάνια! (Σορρυ παίδες, δεν την βρήκα σε μεγαλύτερο μέγεθος!)
Άσε που περιμένω να ακούσω το κλασσικό, πως το φεμινιστικό είναι δευτερεύον σε σχέση με το ταξικό! Μη σου πω και ανταγωνιστικό γιατί διασπά το ενιαίο μέτωπο στο εργατικό κίνημα!!!
Αλλά βέβαια άκουσα πάλι πως στο μετρό του Συντάγματος κάποιες μοιράζουν τριαντάφυλλα στις γυναίκες. Η Μπρέζνιεβα τα πήρε και τους τα έχωσε…και καλά έκανε! Με πήρε έξαλλη τηλέφωνο και μου τα έλεγε. Και λίγα τους είπε. Βέβαια…σιγά μην κατάλαβαν!
Και μόλις πριν λίγο , πάλι η Μπρέζνιεβα, με ενημέρωσε πως στη Θεσσαλονίκη κάνουν δωρεάν τη μαστογραφία και το τεστ ΠΑΠ σήμερα. Βγήκε λέει κινητή μονάδα στην Αριστοτέλους. Λόγω της ημέρας. Ιδέα του Νομάρχη! Το να ενισχύσουν τα νοσοκομεία ώστε οι γυναίκες να μπορούν να κλείνουν ραντεβού εντός της βδομάδας που τηλεφωνούν, το έχουν σκεφτεί; Και το να είναι η μαστογραφία δωρεάν ή με την ελάχιστη συμμετοχή, όπως το ΠΑΠ, στα δημόσια νοσοκομεία;
Ή μήπως είναι νίκη των γυναικών το ότι έφτασε 2010 ώστε μια γυναίκα να βραβευτεί με το Όσκαρ σκηνοθεσίας, που ακούω από το πρωί στο ραδιόφωνο;
Και έχω και τον Γατουλίνο μες στ’ αυτί μου να κλείνει ρομαντικό δείπνο για το βράδυ για την Καρδερινούλα του!
ΞΕΡΝΑΩ ΟΜΩΣ!
Είχα γράψει πέρυσι ένα κείμενο σχετικά με τη γυναίκα-λάστιχο. Νομίζω πως όσο περνάει ο καιρός, τόσο γίνεται και πιο επίκαιρο αυτό το κείμενο!
Και όσο περνάει ο καιρός τόσο ενδυναμώνονται τα στερεότυπα. Γιατί μέσα σε όλα ενδυναμώνεται και η στερεοτυπική εικόνα της γυναίκας – φεμινίστριας που στρέφει τα πυρά της μόνο εναντίον του άντρα και όχι ενάντια στην άλλη γυναίκα που αναπαράγει τα στερεότυπα!
Δεν ξέρω τι άλλο να πω φέτος. Τα χρόνια που έρχονται θα είναι μεσαίωνας για όλες μας αν δεν κάνουμε κάτι ώστε να ανατραπούν τα μέτρα. Κι όπως λέει και ένας φίλος, τα μέτρα θα περάσουν επειδή όλοι και όλες έχουμε πειστεί ότι θα περάσουν.
Για αρχή λοιπόν, ας σταματήσουμε να το πιστεύουμε!
Μπορούμε ακόμα να νικήσουμε!
υ.γ. 1τα θέματα που αφορούν το φύλο (και όχι μόνο τις γυναίκες) αναλύονται πολύ καλύτερα στο «εντός φύλου«. Γιατί όπως έχω ξαναπεί, το φεμινιστικό κίνημα χρειάζεται όλο και περισσότερο αλλά χρειάζεται να επαναοριστεί στο σήμερα! Μακριά από στερεότυπα, ειδικά από τις γυναίκες!
υ.γ. 2 για δείτε και αυτό το κείμενο του Ιού (ειδικά εσύ Χαρουμενόπαιδο)
Το κόκκινο μπαλόνι 
γεια σου μπαλόνι, χαίρομαι όταν κάνω σεφτέ στις αναρτήσεις σου!
δε πρόκειται να σου πω χρόνια πολλά γιατί δε θέλω να σιχτιρίσεις και μένα καταρχήν και κατά δεύτερον για όντως είναι άτιμο να επικυρώνεις με μια επέτειο αυτό που ακόμα ισχύει για τον υπόλοιπο χρόνο. Πέρνα όποτε μπορείς απ’ το μαγαζί μου για κάτι που θα μπορούσε να διεγείρει τη σκέψη που κατέθεσες σχετικά με τα στερεότυπα.
αφεντικό…είναι απίθανο αυτό που συμβαίνει…σχολιάσαμε παράλληλα!!!
Η ελεεινά κακόγουστη, βαρετή και χαζή αφίσα είναι από την ΠΕΡΣΙΝΗ καμπάνια της ΕΕ. Είχε γεμίσει ο τόπος στο Βρυξελλοχώρι πέρισυ. Πανομοιότυπη, απλά μετέφρασαν το κείμενο, το οποίο στα αγγλικά (ο θεός να τα κάνει τέτοια) έλεγε does our work value the same?
Γέλια που έκαναν οι Άγγλοι με την ασυνταξία…
Για τα υπόλοιπα, την ξέρεις την άποψή μου. Δεν υπάρχουν γυναίκες και άντρες. Υπάρχουν άνθρωποι.
Και ναι, σε κάποια σημεία λειτούργησε και ανταγωνιστικά προς το ταξικό, το φεμινιστικό, και μπούμερανγκ μας ήρθε.
Αλλά συμφωνώ μαζί σου, κάτω τα στερεότυπα, ειδικά εκείνο της σουφραζέτας που καίει το σουτιέν της!
Λοιπόν, τόσες μέρες τη βλέπω κι εγώ την αφίσα τώρα κατάλαβα τι θέλει να πει ο ποιητής…
Επίσης εγώ θέλω ευθαρσώς να δηλώσω από τούτο εδώ το βήμα πως εγώ προσωπικά γιορτάζω και δέχομαι ευχές την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. Ανήμερα.
Τι χαμπάρια; Είχε κόσμο η συγκέντρωση; Ασχετο. Ρίξε μια ματιά εδώ http://manolisvardis.wordpress.com/2010/03/08/%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%b9%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%8d%ce%bc%ce%b2%ce%bf/#comment-27210
Επωμιζόμενος τον άχαρο και προβοκατόρικο ρόλο του δικηγόρου του… φαλλοκράτη, το άλλο μεγάλο αντεπιχείρημα που παρατίθεται σε αυτά που λες είναι… «ισότητα δε θέλατε»; Όπου προφανώς εννοούν ισότητα προς τα κάτω, με την ίδια λογική που εκλαμβάνουν την εξομοίωση σε μισθούς, συντάξεις, ωράρια, όρια συνταξιοδότησης κλπ.
Εννοείται φυσικά και δεσμευόμαστε γι’ αυτό, πως επί λαοκρατίας θα επανακαθοριστεί η ημέρα ως ημέρα της Εργάτριας, Αντάρτισσας και Μιλισιάνας. Στις δε διακριθείσασες στην εθελοντική εργασία, κομματική δουλειά και γενικά υπηρεσίες προς την Επανάσταση θα αποδίδεται τιμητικό μετάλλιο Ταμάρα Μπούνκε.
Καλημέρα!
@Κροτ
αμ δε σε ξέρω νομίζεις; δεν ξέρω τι αντιφεμινού είσαι;
πολύ δουλειά έχω να κάνω μαζί σου!
Διάβασε σε παρακαλώ το κείμενο του el Romandante για την ημέρα!
@Νταμ 31
μαντάμ, σας νιώθω…κατά το άσμα της Παναγιωταρά να υποθέσω; είμαι ένα ζώων δηλαδή κανονικό;
δείτε το βίντεο…νταξει το γνωστό τραγούδι είναι αλλά είναι ωραίο!
@Μάκη
το είδα…χαράς στο κουράγιο σου που συνέχισες για τόση ώρα! Δεν υπάρχει δυστυχώς σωτηρία! Όταν η απολυτότητα έχει φτάσει σε αυτό το σημείο, τι μπορεί να κάνει η λογική;
@Τσαλ
αυτά τα είπαμε πέρισυ, στο περσινό κείμενο! Με το «ισότητα δε θέλατε;»
τι να τα κάνω τα μετάλλια βρε; Εγώ θέλω μόνο να μην κάνω δουλειές σπιτιού και να κάνω αρχιτεκτονική! Απλά πράγματα!
Μόλις ξαναείδα το άσμα!
ΜΑ ΤΙ ΑΣΜΑ!!!!!
Θα στρατευτώ κι εγώ – αφήνω ανοιχτό το ενδεχόμενο και να ηγηθώ – στο ενιαίο ταξικό μέτωπο της σ/ας κροτκαγιας. Γυναικείες οργανώσεις έχουν και τα αστικά κόμματα πχ. Μόνο κάτω από σοσιαλιστικό καθεστώς συντρέχουν οι προϋποθέσεις για ισότητα και γενικά ικανοποίηση των αναγκών όλων, ή τουλάχιστο των πολλών – θα χρειαστεί πιθανότατα να κρεμάσουμε μερικά αφεντικά, τραπεζίτες και πράχτορες, αλλά ας μη γίνει μεγάλο θέμα. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως είναι άσκοποι οι αγώνες μεμονωμένων συνδικάτων και κοινωνικών ομάδων στον καπιταλισμό. Αυτό που χρειάζεται είναι, έστω μακροπρόθεσμα, η προοπτική του σοσιαλισμού για να έχουν μόμιμο και ουσιαστικό χαρακτήρα οι διεκδικήσεις και τυχόν επιτυχίες.
Τσαλ, μπορούμε να βάλουμε το Μπαλούν να κάνει αρχιτεκτονική κι εγώ να κάάάάάάθομαι?
Δε θέλω μετάλεια και μεγαλεία! Θέλω απλά την ησυχία μου!
πέστα ρε Κροτ….Πες του τα γιατί δεν με καταλαβαίνει και αρχίζει τα σοβιετικά!
Το διάβασα το διάβασα.
Κοιτα για μένα όλες αυτές οι παγκόσμιες μέρες δεν λένε τίποτα, εκτός βέβαια απο την γιορτή της μητέρας(πάντα φτιάχνω δωράκι στη μαμα),του Αγ.Βαλεντίνου(ευκαιρία να φτιάξω κάρτα),τη μερα της γυναίκας(ευκαιρία να πάω στα μπουζούκια),την ημέρα χωρις αυτοκινητο(τη μισώ αυτή τη μέρα),την παγκόσμια ημέρα με ποδήλατο κ.ο.κ. Χαχαχαχαχααααααα
Χωρίς πλάκα μόνο τη γιορτή της μαμας γιορτάζω, ε μία την έχω την μανουλα μ’ να της πάρω ένα δωράκι.
Αλλώστε εγώ το ξέρω ότι είμαστε ΑΝΩΤΕΡΑ ΟΝΤΑ απο τους άντρες και ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΙΣΟΤΗΤΑ αγαπητέ Τσαλ ! Αυτό με την ισότητα πως προεκυψε; Φέρνουν αυτοί (οι άντρες ντε) παιδιά στον κόσμο; Κάνουν αυτοί μαγείρεμα, ξεσκόνισμα, σιδέρωμα και βύζαγμα (άσσος στο μανίκι) τόσο καλά όσο εμείς (οι γυναίκες ντε) ; Ξερουν αυτοί που βρίσκεται κάθε ρούχο στην ντουλάπα ;
Πάντως σοβαρά τώρα δεν είμαι του φεμινιστικού κινήματος γιατί όπως πολύ σωστά είπε η θεία Κροτ (αυτό το θεία πως μου κόλλησε; ) υπάρχουν άνθρωποι κι όχι άντρας γυναίκα. Για να μη σου πω ποιος άλλος το είπε αυτό, (hint : ουκ εστι άρρεν και θήλυ)και συχγυστείς. Λοιπόν το να έχουμε άλλωστε μια συγκεκριμενη μέρα για γιορτη μας κάνει είτε είδος προς εξαφάνιση ή καταναλωτικό τερτίπι ή κοινωνική επιδίωξη για το μέλλον ή μπαρούφα του καπιταλισμού.
Εντάξει, νομίζω επί της ουσίας συμφωνούμε, μπορεί να βγει από κοινού ψήφισμα. Πάνω από όλα. είμαστε με τους εργάτες! Και τις εργάτριες προφανώς.
Κροτ όχι δε θα σε αφήσουμε να κάθεσαι γιατί θα δίνεις κακή εικόνα στο… καθεστώς! Το πολύ πολύ μπορούμε να σου αναθέσουμε κάποια προνομιακή εργασία, όπως ποιοτικό έλεγχο καθισμάτων και στρωμάτων 🙂
… και ένα ενδιαφέρον άρθρο του Γιώργου Μπράμου στην Αυγή
«προνομιακή εργασία, όπως ποιοτικό έλεγχο καθισμάτων και στρωμάτων »
Δέχομαι επίσης και την δουλειά του ταξειδιωτικού πράκτορα, του δοκιμαστή φραπέ, του ελεγκτή ταβλιού ή του συγγραφέα ταξειδιωτικών οδηγών Τσαλ! 🙂
Χάππι, εμένα η μέρα χωρίς αυτοκινητο είναι η αγαπημένη μου! Και θα ήθελα να είναι έτσι όλες οι μέρες!
Να έχουμε κι εμείς οι πεζοί την ησυχία μας, να μην μαυρίζουν οι μούρες από καυσαέριο, να μην πρήζονται τα αυτιά μας από τα κορναρίσματα και τα βρουμ βρουμ!!!!
πφφφφφφ! ηρθα και εγω ο ερμος για κερασμα αλλα………
[κροτ μια μερα χωρις αυτοκινητο με οδηγο εσενα ειναι μια μεγαλη γιορτη για την ανθρωποτητα] 😆
χαχαχαχαχα Μουργε πολυ καλό !
Ωραία θα ήταν να μην υπήρχαν αυτοκίνητα, να πηγαίναμε ας πούμε με το άλογο ! 😛
Χάππι, τα ποδαράκια γιατί μας τα’δωσε ο καλός θεούλης? Για να τα απλώνουμε στον καναπέ και να παθαίνουν κράμπες και κυρσούς?!?!
Μέχρι το 1900 που δημιουργήθηκαν τα αυτοκίνητα, με τι μετακινούνταν οι άνθρωποι, αν δεν ήταν Λουδοβίκοι για να πηγαίνουν με πολυτελείς άμαξες?!
Η υπερκατανάλωση αυτοκινήτου, είναι και αυτή μια μορφή υπερκατανάλωσης και εξάρτησης. Καταρχάς από την βενζίνη (η οποια βγαίνει απο πετρέλαιο, το οποίο -ως γνωστόν- προκαλεί φαινόμενου του θερμοκηπίου και πολέμους!).
Και μη μου πείτε ότι στην Αθήνα -μπλα μπλα μπλα- τα μέσα μεταφοράς -μπλα μπλα μπλα, η κίνηση -μπλα μπλα μπλα…. Εφτά χρόνια έζησα στην Αθήνα (εννοώ σαν ενήλικος πολίτης που μετακινιόταν μόνος του και δεν εξαρτιώταν από τη μαμά του) και δεν είχα αυτοκίνητο, αν και έπρεπε να κινηθώ στην ευρύτερη περιοχή που ξεκινά από τη Κηφισιά και καταλήγει στην Καλλιθέα και την Πετρούπολη.
Αν τα αυτοκίνητα στην Αθήνα κυκλοφορούσαν λιγότερο, και τα πεζοδρόμια θα ανήκαν ΣΕ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΠΕΖΟΥΣ και το κυκλοφοριακό θα ήταν μικρότερο και καλύτερη εξοικείωση θα είχαμε με την πόλη μας, το δημόσιο χώρο ΜΑΣ και το περιβάλλον μας.
Αλλά γενικά στην Ελλάδα, μη μας πειράξουν τη βολή μας, τότε θυμόμαστε να αντιδράσουμε!
Ρε, άμα δεν μπορείτε να πάρετε τα πόδια σας να πάτε για καφέ, θα κάνετε και επανάσταση?! χαχαχαχαχα!
[Χάππι δεν τα χώνω σε σένα, μη παρεξηγήσεις, απλά το θέμα αυτό είναι ένα από κείνα που είμαι κάπως ευαίσθητη].
Μούργε, ουστ ρε ΟΥΣΤ! 😛
😳
διπλοσέντονο άπλωσα πάλι!!!
Ισότητα; Πρώτα τα σημαντικά συντρόφισσα. Δεν είπαμε;
Btw, θα μου κάνετε τη χάρη να μου εξηγήσετε περί Τζούλιας και βίντεο, επειδή δεν πιάνω ΥΕΝΝΕΔ εδώ στα ξένα;
@Κροτ
Καλέ δεν παρεξηγώ (καθότι μικρή και άμυαλη ;)), πες τα πες τα ! Αυτό για το άλογο πάντως πολύ θα μου άρεσε γιατί είναι ωραία η ιππασία όποιος έχει κάνει θα με καταλάβει.
@Στάσσα
Κι εδώ στα ντόπια να ήσουν ΥΕΝΝΕΔ δεν θα έπιανες,χεχε !
Λοιπόν η Τζούλια Αλεξανδράτου, το πασίγνωστο μοντέλο που πηγε στα καλλιστεία αλλά της έκλεψαν τον τίτλο μέσα απο τα χέρια γιατί (δεν) είναι ψηλή και όμορφη και έκτοτε κάνει καριέρα σαν γλάστρα σε πάρτυ,σαν τραγούδιστρια,σαν αυτή που φιλιέται με γλώσσα με Ψινάκη και Κωστέτσο (μπιαχ), γύρισε μια ποιοτικ-ιά ταινία (τσόντα κοινώς) όπου προς τερψην του φιλοθεάμωνος κοινού συμμετείχε κι ένα μπουκάλι σαμπάνιας. Έκανε την ταινία σαν κυρία και την έτριψε στη μούρη όλης αυτής της σαπίλας για σοομπιζ που έχουμε. Και καλά έκανε ! Αλλά να που βρεθήκαν 200.000 μαλάκες και αγόρασαν το ΝτιΒιΝτι προς 20 ευρώ (περίπου) και εκτός απο πουτάνα την έκαναν και πολύ πλούσια.Και βέβαια είναι το θέμα συζήτησης σε όλα τα σοβαρά πηγαδάκια.
Για περισσότερες λεπτομέρειες στον Αντιδρασεξ που φαντάζομαι είναι πιο ειδικός απο μένα επί του θέματος 😉
Ξέρεις.. στο φεμινισμό ή μάλλον σ’ αυτό που λέγεται women s studies υπάρχουν τα λεγόμενα «κύματα φεμινισμού», το δεύτερο ας πούμε ήταν gloria steinem, το τρίτο άρχισε γύρω στα 90ς και είναι η όλη προσπάθεια να επαναπροσδιοριστεί ο φεμινισμός… πολύ αληθινά τα λόγια μια φεμινίστριας που παραδόξως την κατατάσσουν στο τρίτο κύμα: «δεν βλέπω κύματα στην ιστορία, μόνο μια πελώρια θάλασσα από γυναίκες» και έχει δίκιο… φυσικά το θέμα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, ψάξε αν μπορέσεις να βρείς το κείμενο της Christine Doza «Bloodlove», το είχε γράψει όταν ήταν μόλις λυκειόπαιδο και νομίζω ότι είναι ότι πιο δυνατό έχω διαβάσει από women s studies, ανατριχιαστική λεπτομέρεια όταν περιγράφει πως πάει στη στάση του λεωφορείου και κάθεται ένας φαρδύς – πλατύς και ρε παιδί μου πιάνει, επίτηδες και υποσυνείδητα (ναι γίνεται μαζί) πολύ χώρο όμως, ή ίσα για να μην καθίσει, μην ξεράσω και με την γνωστή αντιμετώπιση ‘είσαι κοριτσάκι’, μην ξεράσω και με αυτές που είναι σίγουρες ότι μπορούν αν τα έχουν όλα, -καριέρα, οικογένεια, ψυχική υγεία, ξεφυλλίζοντας μερικά περιοδικά και βλέποντας παραδείγματα …ηλίθιες, αν ήταν τόσο εύκολο δεν θα τις είχαν φάτσα κάρτα στα περιοδικά… ας ξυπνήσουμε επιτέλους.. πωπω τα πήρα λολ
γιατί χαρακτηρίζεται πασίγνωστη η Τζούλια;
ε μα είναι!
συγγνώμη που δεν απαντω σε όλους αλλά μόλις γύρισα σπίτι, από ολοήμερη δουλειά δρόμου!
Πάω για ύπνο…αύριο νέο πόστ!
Σας φιλώ!!! Και σας αγαπώ (αλά Αλιφέρη) σμουτς!
Happy, ευχαριστώ! Τελικά δε χάνω και τίποτα που δεν τα μαθαίνω εεε; 🙂
Μπον Νουί
balloon, ελπίζω η παρατεταμένη απουσία και σιωπή να οφείλονται στις πυρετώδεις προετοιμασίες για-ξέρεις-τι και στα ψώνια που σου ανέθεσα να μου κάνεις -το ψώνιο! 🙂
γειάά
υγιαίνω αλλά τρέχω!
Μου έβαλε και κάτι tasks η Κροτ και πρέπει να τα έχω έτοιμα μέχρι τη Παρασκευή!
Θα επανέλθω, αλλά μέσα σε όλα, κάτι χτύπησε τον υπολογιστή μου και πρέπει να τον συνεφέρω… αν αργήσω, φάτε!
υ.γ. Κροτ, ντάξει είπαμε. Περιμένω επιβεβαίωση για shampoo!
πωωωωω, έχω βάλει το Μπαλούν να δουλεύει για πάρτη μου, αχαχαχαχα!!!
[έχεις μέηλ, μη γίνουμε και εντελώς ρόμπα! λολλλ].
Χαχαχα εντελώς λοοοολ !!!! Κροτ νωρίς το θυμήθηκες για τη ρόμπα 🙂 !