Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άντε να ξαραχνιάσουμε λίγο

27/09/2010

Πέρασε καιρός…πολύς καιρός

Και διάφορΟΙ (κυρίως) μου βάζουνε χέρι που συμβαίνουν γύρω μας όλα αυτά κι εγώ δεν λέω τίποτα!

Αλλά αυτό ακριβώς είναι το θέμα: έχω μπλοκάρει από όλα όσα συμβαίνουν και δεν θέλω να τα σκέφτομαι και πολύ, πόσο μάλλον να τα συζητάω!

Θέλω να φύγω από αυτή τη χώρα. Από όλο αυτό το χαμό που τα πάντα ξεπουλιούνται λες και είναι ιδιοκτησία μιας κυβέρνησης και όχι ενός λαού. Λες και μια χώρα είναι σαν μια επιχείρηση, όπου οι διευθυντάδες δεν δίνουν αναφορά σε κανένα και πουλάνε τα περιουσιακά στοιχεία της, έτσι…απλά!

Αλλά θα μου πείτε γιατί να μην το κάνουν, αφού κανένας δεν κουνιέται να τους σταματήσει. Κι όταν κάποιοι κινούνται, όλοι οι υπόλοιποι πάμε εναντίον τους γιατί μας εμποδίζουν να κινούμαστε με τα αυτοκίνητά μας, ας πούμε!

Εδώ και 5 χρόνια φτιάχνουν τον ηλεκτρικό….τις γραμμές. Εδώ και 5 χρόνια όλο και κάποιο τμήμα των γραμμών δεν λειτουργεί! Και το δεχόμαστε.

Εδώ και 5 χρόνια ελλατώνονται τα τρένα για Πελοπόννησο. Ενώ αυξάνονται οι τιμές στα εισιτήρια για Λάρισα και Θεσσαλονίκη και μπαίνουν αυξημένα διόδια στην εθνική οδό (ο θεός να την κάνει) Κορίνθου-Πατρών. Οκ, προσφάτως άρχισε το κίνημα για τα διόδια. Αλλά για τα τρένα, πότε είπαμε όλοι οι υπόλοιποι κουβέντα; Και δεν εννοώ τα κόμματα μόνο, εννοώ τον κόσμο που χρησιμοποιεί ή θέλει να χρησιμοποιεί τα τρένα!

Για αυτό σας λέω, θέλω να φύγω από την κωλοχώρα. Γιατί πατρίδα είναι οι άνθρωποι και πλέον δεν σέβομαι καθόλου τους ανθρώπους αυτής της χώρας. Ας μην παρεξηγηθώ, είμαι παρμένη και τα λέω χοντρά. Αλλά ναι, βλέπω παντού γύρω μου έλλειψη σεβασμού σε μένα και στη χώρα, και χάνω κι εγώ τον σεβασμό μου! Ο καθένας για την πάρτη του; Εντάξει λοιπόν. Κι εγώ για μένα λοιπόν, και μακριά από δω, όσο το δυνατόν πιο μακριά!

Αλλά δεν γίνεται να φύγω ακόμα, οπότε ανέχομαι τα διάφορα που συμβαίνουν και κάνω όσο μπορώ υπομονή.

Οι ελπίδες μου ελαττώνονται (σε βαθμό εξαφάνισης) και το μόνο που βλέπω να μας σώσει είναι ένα γενικό REΒΟΟΤ.

Και μέχρι το γενικό αυτό Reboot, θα ακούω μουσικές που με κάνουν να χορεύω, θα πηγαίνω σε γάμους και βαφτήσεις (μαζικό φαινόμενο τώρα τελευταία), θα βλέπω ταινίες και θα διαβάζω βιβλία. Θα αποφεύγω τις ειδήσεις και θα ξεσπάω μόνο εδώ μέσα.Μην περιμένετε «γραμμή» από αυτό εδώ το βλόγιον, ο καθένας και η καθεμία ας βρει τις γραμμές του και ας πειστεί με ότι επιχειρήματα θέλει…όπως κι εγώ…με εντελώς προσωπικά πολιτικά κριτήρια!

Μοναδική πρόταση: 1-2-3 Οκτώβρη Φεστιβάλ Νεολαίας Συνασπιμού στο Πάρκο Γουδή

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου
Α’ Σκηνή:
Skanontropo
…Bandista (Τουρκία)
Modena City Ramblers (Ιταλία)
Β’ Σκηνή:
Χειμερινοί Κολυμβητές
Ρεμπέτικο Γλέντι

Σάββατο 2 Οκτωβρίου
Α’ Σκηνή:
Γιώργος Μυλωνάς
Burger Project
Maraveyas Illegal
θα ακολουθήσει πάρτυ με τους:
Penny & Swingin Cats
Β’ Σκηνή:
Μουσικό σχήμα Γιάλα
Χαΐνηδες

Κυριακή 3 Οκτωβρίου
Α’ Σκηνή:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ελελεύ
Ηλίας Βαμβακούσης
Β’ Σκηνή:
Λουκιανός Κηλαηδόνης
Take The Money And Run
Ρεμπέτικο γλέντι

Είσοδος 6 ευρώ

Το πλήρες πρόγραμμα του φεστιβάλ στο http://nsynfest.blogspot.com/

Το μπαλόνι θα πετάει εκεί όλες τις μέρες, καιρού επιτρέποντως!

Και σίγουρα θα με δείτε να χορεύω αυτό

26 Σχόλια leave one →
  1. 27/09/2010 14:23

    Εγώ νόμιζα πως ήδη είχες φύγει… Αν σκέφτεσαι να πας στην Ιρλανδία, μην πας: πάει ολοταχώς το ΔΝΤ, μην συναντηθείτε στο αεροδρόμιο και έχουμε δράματα. Στη Γερμανία και τη Γαλλία είναι πιθανό λόγο μπρίου και χρώματος (μετά τις πολυήμερες διακοπές σου στον ελληνικό ήλιο και τη θάλασσα), να σε περάσουν για Ρομά και να σε στείλουν στη Ρουμανία, όπου ονειρεύονται οι εξεγερμένοι πάλι τον Κομμουνισμό που κρέμασαν πριν από λίγα χρόνια. Το Βέλγιο πάλι, ξέχασέ το, όπου να είναι θα χωριστεί στα δυο (θα χρειάζεσαι διαβατήριο για να δεις την Κροτ), στη Σουηδία θα σου την πέσουν οι ακροδεξιοί που ξετσούμισαν πάλι και στην Ουγγαρία θα είναι σαν να βλέπεις την Ελλάδα μετά από 5 χρόνια: ερείπια. Στην Κούβα άμα θες πήγαινε (θα ανοίξεις κομμωτήριο εκεί ελεύθερα), στην Κίνα όμως μην πας. Στη δε Ινδία μην πας ούτε για άλμα επί κοντώ (γκρεμίζονται το ένα στάδιο μετά το άλλο, σου λέει), στη Νότια Αφρική: καταραμένη φτώχεια. Τι να σου πω και εγώ τώρα. Να βοηθήσω ήθελα. Ας βρούνε η άλλοι μια χώρα να πας.

    Υ.Γ. Αν μείνεις εδώ, κερνάω καινούριο κρασί σε κανένα μήνα.

    • 27/09/2010 14:28

      Κατσαμάκ…κατάλαβες ότι αναφερόμουν σε σένα και ήρθες τρέχοντας ε; 😛
      Κοίτα, υπάρχουν και νησιά στον Ειρηνικό ωκεανό. Βαρέθηκα με τους «πολιτισμένους». Θα πάω λοιπόν στους «απολίτιστους».

      Σ’ευχαριστώ πάντως που είσαι μέσα στο κλίμα και θες να βοηθήσεις…το εκτιμώ (αν και το Βέλγιο δεν το σκεφτόμουν καν…είναι γεμάτο Βέλγες…χαχχαχαχαχαχαχχαα)

      υ.γ. Για πότε να σημειώσω τη δοκιμή του νέου κρασιού; Μόνο ένα μήνα θα το αφήσεις καλέ; Ή το περσινό ανοίγουμε;

  2. 27/09/2010 14:37

    Όχι. Δεν φτάνει ένας μήνας. Θέλει περίπου 40 μέρες για να κλείσουμε το βαρέλι, κανένα εικοσαήμερο να ξεθολώσει το κρασί, ε, βάλε τα Χριστούγεννα. Το είπα έτσι μην σε παρασύρω και μείνεις έστω ένα μήνα, αν είναι όμως να φύγεις πριν το μήνα, πίνουμε και περσινό.

  3. 27/09/2010 14:55

    Μια χαρά είναι οι αράχνες καλέ! 😛 Συμφωνώ, ειδικά με την παράγραφο περί γραμμών κι επιχειρημάτων.

    Γιώργο, δε θα φτουρήσει το βαρέλι, στο λέω! 😉

  4. 27/09/2010 15:20

    Επέστρεψε στο μπλόγκινγκ, η Κόκκινομπαλόνη!
    ΜΠΑΤΣΟΙ – ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ -ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

  5. 27/09/2010 15:21

    Τα πήρε στο κρανίο, γραμμή δε θα μας δώνει –
    ΜΠΑΤΣΟΙ – ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ – ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

  6. 27/09/2010 15:24

    Βρε, βρε, κι εγώ που νόμισα πως κατεβαίνεις σε καμιά περιφέρεια 😛 !

    Ξέχασες την Αυστραλία με τα καγκουρά, Γιώργο!

    Α ναι και μεταξύ μας Μπαλονάκι, για Μεχικο σε κόβω με μαργαρίτες, μοχιτοζζζ και σιέστα…

    Τα φιλιά μου!!!

  7. 27/09/2010 15:41

    Θα πάω στη Ζούγκλα με τον Ταρζάν !!!
    Εκεί ίσως μπορούν να συννενοηθούν κάπως οι αριστεροί μπαμπουίνοι …
    με τους εναλλακτικούς ανανεωτικούς κεντρώους χιμπατζήδες !!!
    Ααααχχχχχ . . . . . . Τό ‘πα και ησύχασα …
    Μέχρι τότε θα περιμένω να βράσουν τα κρασιά μου και ν’ ανοίξουν τα καζαναριά
    για τα τσίπουρα στο κολχόζ της Δυτικής Σάμου !!!
    Όσο για το Γουδί … λίγο μακρυά μου πέφτει, θα στείλω την κόρη μου !!!

  8. 27/09/2010 15:58

    Λάτιν Αμέρικα γκάιζ! Βενεζουέλα, Ουρουγουάη, Εκουαδόρ, Βολιβία…
    Εκεί είναι το μέλλον λέμε!
    😉

    welcome back!

  9. 27/09/2010 16:11

    Θα είμαι ειλικρινής. Συμφωνώ με τους προβληματισμούς σου αλλά δεν είναι λύση να φύγουμε. Εξάλλου, δεν είναι κάτι τέτοιο δυνατό για όλους. Και όσοι το κάνουν θα φανερώσουν την έλλειψη της πίστης τους στην επιδίωξη της ισότητας.

    Η όλη ζοφερή κατάσταση στο χώρο της αριστεράς, τόσο της κοινοβουλευτικής, όσο και της εξωκοινοβουλευτικής είναι πέρα από αναμενόμενη και λογική, ένα θετικό βήμα. Κατά τη γνώμη μου, στη σημερινή συγκυρία της αποδόμησης των παλαιών μύθων της ετερονομίας, της γραφειοκρατίας και της κυριαρχίας όλα είναι ανοικτά. Από τα μεγάλα δημιουργήματα έως τις μεγάλες καταστροφές, την άκρατη μεταμοντέρνα βία και το μηδενισμό. Αν πρέπει να γίνει κάτι σήμερα, αυτό είναι η ανάδυση κάτι ριζικά διαφορετικού και νέου. Όχι μόνο πολιτικά αλλά και κοινωνικά. Πιστεύω ότι πρέπει να επιδιώξουμε ένα νέο ανθρωπολογικό τύπο. Μακριά από αποτυχημένα ιδεολογήματα του προηγούμενου αιώνα. Και αν υποτεθεί ότι σ’ αυτά ανήκει ο ορθόδοξος μαρξισμός (εν προκειμένω το ΚΚΕ), ο ΣΥΡΙΖΑ και η ευρύτερη κοινοβουλευτική αριστερά, συγκροτεί σήμερα ένα πολυτασσικό μόρφωμα με ιδεολογικά στεγανά, αρχαίου τύπου αξιώσεις, που διεκδικεί μεταρρυθμίσεις ενός τέρατος, αγωνίζεται με ταξικά κριτήρια και δεν έχει καμία απολύτως πρόταση για έναν διαφορετικό δρόμο. Νομίζω ότι αδυνατεί να κοιτάξει τι γίνεται έξω από το μαγαζί της. Αποτέλεσμα αυτού είναι και το μπάχαλο που επικρατεί εσωτερικά σήμερα (Βέβαια, μη νομίζεις ότι δεν συμβαίνουν τα ίδια και στο ΚΚΕ).

    Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά στα ίδια μονοπάτια. Κάθε 2 αριστεροί και 3 απόψεις πολιτικής φιλοσοφίας και πολιτικής στρατηγικής…

    Σε όλα αυτά προστίθεται η μανία για την εξουσία που διαπνέει πλέον καθολικά τον ΣΥΡΙΖΑ, με ορισμένες φωτεινές εξαιρέσεις πραγματικών ανθρώπων με κοινωνιοκεντρική κοσμοθεωρία, αλλά κυρίως ΠΡΑΚΤΙΚΗ & ΔΡΑΣΗ. Σε όλα αυτά, παρατηρώ την προσπάθεια της νεολαίας συνασπισμού να παίξει με πολλά χρωματάκια και να αντιγράφει συνθήματα του παραδοσιακού αναρχικού χώρου (βλ. «Ζωή όχι επιβίωση» κ.ο.κ.). Αν αυτό δε λέγεται οπορτουνισμός, πραγματικά αδυνατώ να βρω μια άλλη έννοια να του δώσω.

    Η κατάσταση δεν θα αλλάξει στα κοινοβούλια. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να ακούσει την ΚΟΕ όταν είπε να αποσυρθεί από τη βουλή και να κάνει μετωπική μάχη με την κυριαρχία τις κρίσιμες στιγμές που υπήρχε το διακύβεβμα του μνημονίου. Δεν το έκανε. Δε θα μπορούσε άλλωστε γιατί όπως σου είπα, είναι εξουσιομανείς.

    Μέσα σε όλα αυτά μας έμειναν μερικά πιο ήπια μέτρα, μερικές σωτήριες παρεμβάσεις για συντρόφους και για ‘μένα προσωπικά στο δρόμο όπου θα μπορούσαμε να χρεωθούμε ένα κάρο κακουργήματα χωρίς να φταίμε. Ίσως, δηλαδή σίγουρα, και περισσότερα πράγματα. Όμως αυτά δεν αρκούν μπροστά στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης.

    Ως εκ τούτου, ας αφήσουμε τα παλιά και ας αναστοχαστούμε από μηδενική βάση…

    Ελπίζω να τα πούμε στο ίδιο μέρος στα Εξάρχεια σύντομα.
    Συντροφικά και αλληλέγγυα.

    • 28/09/2010 12:42

      Πλάκα πλάκα πάντως ο Ζεντ κάνει πολύ ωραία σύντομη ανάλυση… και μπράβο στην ΚΟΕ αν είπε έτσι.

  10. 27/09/2010 17:37

    Έλα ρε συ ζεις !?
    Δεν είναι άσχημη ιδέα η μετανάστευση (εγώ έχω περιοριστεί στην εσωτερική)

    Υ.γ δώσε μια γραμμούλα , όχι μεγάλη μια μικρή (έστω τεθλασμένη).

  11. 27/09/2010 22:21

    Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας είναι ότι οι πνευματικοί άνθρωποι της χώρας μας έχετε επιλέξει τη σιωπή απέναντι στα όσα σημαντικά συμβαίνουν γύρω μας. Πρώτα ο Μίκης και τώρα η Μπαλόνη. Τουλάχιστον να πάμε σε κανένα φεστιβάλ μπας και ξαραχνιάσουμε λίγο… :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

    zed πουλάκι μου δεν βλέπεις τι γίνεται εδώ μέσα; Τι το αναλύεις το θέμα και συγχύζεσαι άδικα; 😆 😆 😆

    • 28/09/2010 11:11

      δεν φτάνει που μας δουλεύεις…διώχνεις και τα σοβαρά πελατάκια μου! Επειδή εσύ και ο άλλος ο κρασέμπορας, αποφασίσατε να μου κάνετε καλοκαιρινό κάθε ποστ μου.
      Για να σοβαρευτούμε λίγο….άντε!

      • 28/09/2010 15:28

        λολ «ο κρασέμπορας» λολ!!!
        αχαχαχαχα, καλό!

  12. 28/09/2010 11:56

    Ε καλά κι εσύ, όλα προσωπικά τα παίρνεις! Ο ζεντ είναι φίλος μου και οφείλω να τον προειδοποιήσω για το που πάει και μπλέκει, εντάξει;

    (αλήθεια, πρόσεξες ότι κάθε φορά που μιλάς εμφανίζεται στο πλάι ένα αστεράκι; για να ξεχωρίζεις από τους υπόλοιπους μάλλον, ε;)

    • 28/09/2010 15:27

      Silent, κανονικά θα έπρεπε να εμφανίζεται μπαλονάκι, αλλά πού να καταλάβει η wp!

      • 29/09/2010 09:56

        α! και ναι…είμαι αστεράτη Μπαλόνη, δεν ζήτησα μπαλονάκια επίτηδες, για να δείξω το πόσο αστεράτη είμαι!

  13. 28/09/2010 16:07

    Το μπαλόνι λοιπόν από σχεδόν ημερήσιο, άντε εβδομαδιαίο, έγινε τώρα… δίμηνο; Να προσέχει μόνο μην βγαίνει μαζί με το «Μπλόκο» και υπάρχει επικάλυψη! Κρίση κατηραμένη!

    Επί της ταμπακέρας – κανονικά θα έπρεπε να αλλάξει η έκφραση, λόγω της… απαγόρευσης καπνίσματος – δε νομίζω κι εγώ ότι είναι λύση η μετανάσταση εν βρασμώ ψυχής και με σύμβουλο το ντεφετισμό. Άλλωστε οι περισσότερες χώρες έχουν παρόνοια προβλήματα και οι auslanders δεν είναι σχεδόν πουθενά δημοφιλείς. Καλύτερα να διώξουμε αυτούς που μας ξεζουμίζουν και μας διαφεντεύουν, δια πυρός και σιδήρου αν χρειαστεί! Δεν είναι εύκολο βέβαια, χρειάζεται οργάνωση, συσπείρωση, κομματική και προσωπική δουλειά κλπ κλπ.

    Σχετικά με την πολυδιάσπαση και αδυναμία της αριστεράς, χιλιοειπωμένα πράγματα. Μελετώντας και την εμπειρία από άλλες χώρες, πιστεύω μάλλον πως η πιο βάσιμη ελπίδα είναι να αναδειχτούν συλλογικές δυνάμεις που θα ξεπεράσουν κομματικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες και θα καταφέρουν να επιβληθούν έναντι των λίγων προνομιούχων. Αυτό όμως το ενδεχόμενο δε φαίνεται ιδιαίτερα άμεσο.

    ΥΓ: Αφού το μπαλόνι δε δίνει πλέον γραμμή, ούτε καν… σιδηροδρομική, θα προσπαθήσουμε να παρηγορηθούμε το βράδυ με… Αλ Τσαντίρι – τουλάχιστο για να διασκεδάσουμε.

  14. 29/09/2010 01:53

    Κατ’ αρχήν χαίρομαι που είσαι καλά.

    Είπα να κάνω μια βόλτα στην blogόσφαιρα και βλέπω ότι κι εσύ είχες να γράψεις πολύ καιρό.
    Τι να πω κι εγώ που έκλεισα εξάμηνο…
    (αν και κοντοζυγώνει η ώρα της επαναδραστηριοποίησης του blog).

    Υ.Γ. 1: Να δω πότε θα αξιωθείτε να ‘ρθείτε από το Ernesto Art Cafe
    (αυτή την Παρασκευή πάντως δεν παίζω).

    Υ.Γ. 2: Τα λέμε… «Ραντεβού στα γουναράδικα».

  15. 29/09/2010 09:54

    Καλημεεεεεεερα σας

    Επικρατεί μια νύστα πού έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ένταση και τον όγκο της δουλειάς που έχω να κάνω!

    Επίσης, όσοι αναζητούν γραμμές, ας επανέλθουν από βδομάδα που θα έχω πάει τη σκέψη μου ένα βήμα παρακάτω. 😉 Τσαλ και Σάιλεντ, για σας πήγαινε αυτό!

    Σάιλεντ…όλο σε χάνω 😦 . Αστο πάνω μου σήμερα!
    Τσαλ, πως σε φάνηκε ο Τσαντίρης; Εγώ τσαντίστηκα πάνω από 4 φορές…όχι καλό!

    Αναρχοκομμούνι σε αναμένω και εσένα μπας και τσουρνέξω καμια φωτοσοπιά!

  16. 29/09/2010 13:23

    Εμένα παραλίγο να με πάρει ο ύπνος στο τσαντίρι. Τα ίδια κλισέ απανθισμένα με ανέκδοτα από το… ίντερνετ. Τουλάχιστο όταν η εκπομπή ήταν μηνιαία ή δεκαπενθήμερη είχε περισσότερο ενδιαφέρον. Έλα όμως που κάνει νούμερα, άρα πρέπει να είναι τακτική και μεγάλης διάρκειας… Απόψε προβλέπω παρόμοια υπνοθεραπεία από το ΟΑΚΑ!

Αφήστε απάντηση στον/στην tsalapeteinos Ακύρωση απάντησης