Ο παράδεισος ΥΠΑΡΧΕΙ

Περίμενα τις μέρες να περάσουν, να τελειώσει αυτή η μούρλα των εκλογών και να μπορέσω να ηρεμήσω λίγο! Σκεφτόμουν και οργάνωνα στο μυαλό μου μία εκδρομή για αυτό το σαββατοκύριακο μακριά από την πόλη, μακριά από την φασαρία, μακριά από την «πράσινη ανάπτυξη» των Εξαρχείων, μακριά από την «σοσιαλιστική συμμόρφωση» των ασφαλιτών, της ομάδας Δ και της ομάδας Ζ, μακριά από «προσαγωγές» και συλλήψεις. Γιατί μετά την Πέμπτη «πρασίνισαν» τα Εξάρχεια!

Μπάτσοι παντού! Αγενείς μπάτσοι, είρωνες μπάτσοι, που λοιδορούσαν κατοίκους και συχνάζοντες στην περιοχή! Μπάτσοι που παραβίαζαν το ιδιωτικό άσυλο εισβάλλοντας σε πολυκατοικίες, μπάτσοι χωρίς διακριτικά και χωρίς διάθεση να δείξουν διακριτικά!

Και να έχεις τον άλλο να δηλώνει πως έχει φίλους αναρχικούς και αντι-εξουσιαστές και μόνο τους χούλιγκαν θέλει να πιάσει! Έλεος, όμως…για πόσο ηλίθιους μας περνάνε;

Εμείς όμως το σκάσαμε! Δραπετεύσαμε από το «πράσινο» των Εξαρχείων και αράξαμε σε ένα πραγματικά πράσινο παράδεισο, μόλις 2 ωρίτσες από την Αθήνα! Όπου η μόνη φασαρία ήταν η κουρευτική μηχανή των γειτόνων (οκ, ήταν κάπως ενοχλητική αλλά δεν το κάνω θέμα γιατί είχαν δουλειές οι άνθρωποι και δεν τους φταίγαμε εμείς που βρεθήκαμε εκεί σαν αλεξιπτωτιστές) που μετά από ένα 3ωρο όμως σταμάτησε κι αυτή. Και έτσι άκουγες μόνο τα πουλιά, το θρόισμα των φύλλων και την Cesaria στο cd-player. Καφεδάκι με εφημερίδες στην μπροστά αυλή, που είχε την σκιά, και επισταμένο άδειασμα εγκεφάλου! Το αυχενικό μου με έχει ταράξει αλλά τα εγκεφαλικά μου κύτταρα πραγματικά ανανεώθηκαν (για καλό ή για κακό, θα δείξει).

Η μόνη που δεν έδειχνε ενθουσιασμένη με την απόδραση ήταν η τριχωτή μου μπαλούν! Με το μάτι γαρίδα μεν, πιο ζωντανή από ποτέ, αλλά σίγουρα όχι ενθουσιασμένη. Η εξοχή έχει μεν μέλισσες, μύγες, ζουζούνια, πεταλούδες και άλλα ζωντανά αλλά αυτά δεν κάθονται ήσυχα σαν τα αντίστοιχα της πόλης και έτσι η μπαλουνίτσα προτίμησε την ασφάλεια του εσωτερικού του σπιτιού! Άμα λέμε σπιτόγατα και παιδί της πόλης το εννοούμε! Εμείς να θέμε να κυλιστούμε στα χορτάρια κι αυτή να μας κοιτάζει από το παράθυρο, χωρίς καμία διάθεση συμμετοχής στην χαρά! «Ώχου ταλαιπώρια…καλά δεν καθόμασταν εκεί που καθόμασταν;» την φανταζόμουν να μονολογεί!

Εμείς πάλι, στην ακριβώς αντίπερα όχθη, να μη θέμε να φύγουμε! «Πού να πάμε τώρα; Εδώ να μείνουμε για πάντα».

Αχ ρε κωλόπολη, μας έχεις δέσει στο άρμα σου, να τρέχουμε και ποτέ να μη φτάνουμε, να μετράμε τις ώρες μέχρι το Σαββατοκύριακο για να αποδράσουμε από σένα και τις μαλακίες σου!

Να φύγουμε ρεεεε, να πάμε αλλού!

Που λέτε, το μέρος είναι φανταστικό, σαν να έχει βγει από βιβλίο της αγγλικής λογοτεχνίας της εποχής του ρομαντισμού!

Ποταμάκια, δενδρόφυτα βουναλάκια και διαδρομές μέσα από καρυδιές, πλατάνια και ελιές. Μέναμε σε ένα κουκλόσπιτο με όλες της ανέσεις, από κουλουράκια, φανταστικές μαρμελάδες και όλων των ειδών τους καφέδες για πρωινό, μέχρι γαρίδες και μύδια στην κατάψυξη (για μια ώρα ανάγκης και όταν η παρέα αρέσκεται στα θαλασσινά) ή τυράκια παράξενα στο ψυγείο (είμαστε και γκουρμέ τύποι). Ένα σπίτι παντώς καιρού, αφού το τζάκι και η σόμπα είναι πάντα έτοιμα και εφοδιασμένα για τις πιο κρύες μέρες! Ένα σπίτι με 12 κρεβάτια…όρεξη και φίλους να έχεις για να φιλοξενείς! Και όλα αυτά…απολύτως δωρεάν, μιας και ιδιοκτήτρια είναι η νονά μου, που ψοφάει να μου το παραχωρεί τα σαββατοκύριακα που δεν δραπετεύει αυτή. Και την εκμεταλλεύομαι αυτή την παραχώρηση κάθε φορά που θέλω λίγο να ηρεμήσω!

Την Πέμπτη δεν ήταν σίγουρο ότι το σπίτι θα ήταν διαθέσιμο αυτό το ΣΚ. Έτσι μπήκα για άλλη μια φορά στην διαδικασία του να βρω ένα δωμάτιο σε κάποιο ήσυχο μέρος, σε κάποιο ξενώνα για ένα βράδυ! Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα απαιτητικό όταν λέω πως θα ήθελα ο ξενώνας να είναι κάπως όμορφος (τύπου «παραδοσιακός» όπως λένε τα φυλλάδια) μιας και πιστεύω ακράδαντα πως η αναζήτηση της αισθητικής είναι μέρος της ψυχικής και πνευματικής ευτυχίας! Το είχα γράψει και σε ένα παλιότερο ποστ, όταν διάβαζα το βιβλίο του Μποτόν. Δεν θα συμβιβαζόμουν με ένα ξενοδοχείο ή ένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο που οι ιδιοκτήτες του το έφτιαξαν στη λογική της ξεπέτας (ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας). Και υπέθεσα πως θα έβρισκα δωμάτιο σε ένα ξενώνα σε κάποιο, κοντινό στην Αθήνα, ορεινό χωριό με λογική τιμή, μιας και είμαστε ακόμα off-season.

Καταρχήν να ξαναπώ πως οι περισσότεροι ξενώνες που έχουν σάιτ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΙΜΕΣ. Μα ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ είναι τώρα αυτό, να χρυσοπληρώνεις σάιτ με καλλιτεχνικά γράμματα και άπειρες flashοκαλλιτεχνίες και να μην βάζεις τιμές, αλλά να με αναγκάζεις να σε πάρω τηλέφωνο;;

Δεύτερον, πού ακούστηκε πως είναι λογική μια τιμή 90-120 ευρώ για ένα δίκλινο με πρωινό σε off-season; Όταν πήγα να διαμαρτυρηθώ λίγο μου απάντησαν πως από την επόμενη βδομάδα οι τιμές θα είναι από 150 έως 200 ευρώ!!! Μα πέστε μου δηλαδή, πάνε καλά;;;

Τρίτον, ήταν ψιλογεμάτα όλα!!! Τι κρίση, τέλοσπάντων, έχουμε που ξενώνες με τέτοιες τιμές είναι ψιλογεμάτοι; Και  πότε επιτέλους αυτή η έρμη ανταγωνιστικότητα θα ρίξει τις τιμές; (όλες οι ερωτήσεις είναι ρητορικές, μη μπείτε καν στον κόπο να απαντήσετε).

Βρήκα επιτέλους ένα ξενώνα με 50 ευρω το δίκλινο με πρωινό, είδα και το δωμάτιο σε φωτό(ήταν σούπερ και όλο το σκηνικό από το παράθυρο ήταν σούπερ) αλλά ήταν κοντά στη Σπάρτη! 260 χιλιόμετρα μακριά δηλαδή! Παρ’ όλα αυτά το έκλεισα γιατί μου φάνηκαν φανταστικοί (νεολαίοι ήταν), με την επιφύλαξη πως θα τους ξαναπάρω για επιβεβαίωση. Και όταν το ίδιο βράδυ τελικά «μας έκατσε» το σπίτι, πήραμε να τους ειδοποιήσουμε ότι δεν θα πάμε τελικά και οι άνθρωποι μας ευχαρίστησαν θερμά (μάλλον γιατί κανείς άλλος δεν τους ειδοποιεί όταν ακυρώνει). Δεσμεύτηκα λοιπόν στον εαυτό μου ότι θα πάμε μέσα στο χειμώνα για να ενισχύσω αυτούς τους ανθρώπους που σε πείσμα των καιρών κρατάνε χαμηλά της τιμές προσφέροντας αξιοπρεπή φιλοξενία! Θα σας ενημερώσω σχετικά!

Τελικά, αν δεν φεύγεις έστω για 2 μέρες από την κωλοπόλη, δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις στους ρυθμούς της όλη την υπόλοιπη βδομάδα! Σας το συστήνω ανεπιφύλαχτα, αξίζει κάθε ευρώ που θα ξοδέψετε (που μάλλον και στην Αθήνα θα ξοδεύατε αν βγαίνατε το Σαββατόβραδο για φαί και ποτό, ή σινεμά και ποτό!

(13 λέξεις και έγιναν 1000 οι λέξεις τούτου του ποστ για το Σαββατοκύριακο.)