Φολκλόρ*
*κατά την Τσάλεια ορολογία (σε λίγο θα βγάλει και λεξικό)
Είχα τάξει ανάρτηση με θάλασσες, μεζέδες και ούζα! Τη φωτό με τα ούζα την πήρατε στο προηγούμενο ποστ!
Διακοπές γενικώς!
Και άλλη μία που θα σας θυμίζει σάιτ του ΕΟΤ. Live your Myth in Greece!
Σας βάζω λοιπόν μερικές φωτό που θα κάνουν την ψυχή σας να αγαλλιάσει…
και σας γράφω και αυτά που σκέφτηκα τις μέρες των διακοπών μου και σημείωσα στο γνωστό λαχανί σημειωματάριό μου!
Πώς περιγράφεις αυτό το συναίσθημα που δημιουργείται όταν ο ζεστός αέρας σου χαϊδεύει τους ώμους και την πλάτη – την αλατισμένη πλάτη από τη θάλασσα – κοιτάς το κύμα καθώς νυχτώνει και ακούγεται αυτό:
Δεν περιγράφεται…είναι σαν τη διαφήμιση της ΜαsterCard…
όλα έχουν ένα αντίτιμο εκτός από αυτό συναίσθημα…
Το συναίσθημα είναι αξία ανεκτίμητη!
Καλοκαίρι σημαίνει Κυκλάδες!
Αν είσαι Αιγαιόπαιδο και, ειδικά, Κυκλαδοπαίδι σαν εμένα, τότε το ταξίδι με το καράβι, η αλμύρα του Αιγαίου, η δροσιά της θάλασσας των Κυκλάδων είναι αναπόσπαστα κομμάτια των καλοκαιρινών διακοπών. Χωρίς αυτά, είναι σαν να μην έχεις πάει διακοπές!
Μια κούπα καφές (τούρκικος-επιμένω!) και η θάλασσα. Παρεάκι τρελό…
Αν υπάρχει και ένα βιβλίο, τότε έχω όσα χρειάζομαι για να ορίσω το καλοκαίρι! Ή ακόμα καλύτερα, όσα χρειάζομαι για να ορίσω την ηρεμία…την χαλάρωση!
Το καλοκαίρι διαλέγω «βαριά» βιβλία! Το ακριβώς ανάποδο (αν έχω καταλάβει σωστά) απ’ ότι κάνει πολύ κόσμος, που προτιμά ανάλαφρα καλοκαιρινά αναγνώσματα. Όταν ξεκουράζεται το μυαλό μου, προτιμώ να το τροφοδοτώ με κείμενα που σε άλλες περιπτώσεις δεν θα μπορούσα να επεξεργαστώ. Το χειμώνα, με όλες τις δουλειές και τα τρεξίματα, διαβάζω πιο εύπεπτα βιβλία και το καλοκαίρι με περιμένουν τα «τούβλα» μου!
Σας γράφω ένα πολύ μικρό τμήμα που μου εντυπώθηκε από το βιβλίο μου και που ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας (Silent ακούς; ):
…εμείς, σε αντίθεση ας πούμε με τα πουλιά, που εδώ και χιλιετίες χτίζουν πάντοτε την ίδια φωλιά, έχουμε την τάση να τραβάμε τα σχέδιά μας πολύ πέρα από κάθε όριο λογικής. Θα έπρεπε μια φορά, είπε ακόμα, να φτιάξουμε έναν κατάλογο με τα οικοδομήματα μας καταχωρισμένα κατά μέγεθος, και τότε θα αντιλαμβανόμασταν αμέσως ότι τα κτίρια που βρίσκονται κάτω από το σύνηθες μέγεθος των οικιακών αρχιτεκτονημάτων – η καλύβα, το ερημητήριο, το σπιτάκι του φύλακα, το περίπτερο με θέα, το παιδικό σπίτι στον κήπο – μας υπόσχονται τουλάχιστον μια αναλαμπή ειρήνης, ενώ αντίθετα κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι του αρέσει ένα γιγαντιαίο κτίριο, όπως ας πούμε το δικαστικό μέγαρο των Βρυξελλών στο πρώην Χάλχενμπερχ. Θα το θαύμαζε στην καλύτερη περίπτωση, και ο θαυμασμός αυτός είναι ακριβώς ο προάγγελος του τρόμου, γιατί γνωρίζουμε βέβαια ότι τα κτίρια τεραστίων διαστάσεων στέκουν εκ των προτέρων στη σκιά της καταστροφής τους και η σύλληψή τους εμπεριέχει εξαρχής τη βεβαιότητα ότι κάποτε θα μετατραπούν σε ερείπια.
Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου!
Το νησί είναι από τους αγαπημένους μου προορισμούς.
Ήταν η τέταρτη φορά που πήγα!
Το αγαπώ για τις θάλασσες και για την χώρα του!
Που εκτός τον άλλων έχει και το καφενείο του Στράτου με τον υπέροχο κατάλογο που είναι γεμάτος ποίηση!
Πέρασαν όμως γρήγορα οι μέρες…και γύρισα!
Αλλά θα ξαναφύγω…άλλα δύο νησιά (τελικά) με περιμένουν και δεν θέλω να τα στήσω!
Επειδή όμως «οι σκούπες» στην Αθήνα συνεχίζονται, και επειδή τα πράγματα οξύνονται όταν εμείς λείπουμε…
πάρτε και μια φωτογραφία που βρήκα στον Νίκο και θα σας κάνει έξαλλες και έξαλλους!
Γιατί αν δεν είναι αυτό Live your Myth in Greece, τότε ποιο είναι;;;;;;;;;
υ.γ.1 Ρενετάκι, αυτή η φωτό είναι για σένα (όπως και η άλλη που είχα με λουλούδια στο προηγούμενο ποστ 🙂 )
εσένα σκεφτόμουν όταν τις έβγαζα!
υ.γ.2 Ακολουθεί πιο πολιτικό ποστ…γιατί τα έχω πάρει με διάφορα που ακούω! Τσαλ, στάση αναμονής παρακαλώ!
Το κόκκινο μπαλόνι 
..κι εκεί που σε ταξιδεύει με το βιβλίο της (καταπληκτικό απόσπασμα… πρέπει να ξαναβγω μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία..), με τον τούρκικο καφέ της και τον κορμό σοκολάτας (από το άλλο βλογ!!!)…τσααααακ.. σου πετάει και τα α@#$$δια που να τους πάρει ο διάολος ότι έχουν και δεν έχουν… τους μαλάκες..και σου κάνει τα νεύρα κρόσια! Ε, όχι κυρία μου… ΟΧΙ!
Τώρα θα χρειαστώ τουλάχιστον ένα εκμέκ παγωτό από τη Χαρά για να συνέλθω…!
υ.γ. τι φανταστικό καπέλο… τι ΥΠΕΡΟΧΗ τσάνταααα;;;
ήμουν σίγουρη πως θα τα έπαιρνες κρανίο….ξεκίνησα χτες να γράφω το ποστ (σου λέω, κινούμαι στο ρελαντί) και είδα το ποστ του Νίκου και αισθάνθηκα ντροπή…που εγώ γράφω για διακοπές και αυτή η γυναίκα βρίσκεται στην άσφαλτο και ένα γουρούνι την κλωτσάει…κι εγώ είμαι «αλλού».
Πού να δεις αυτά που θα γράψω αύριο (αν βρω το χρόνο γιατί έχω κάτι τρεξίματα) και που με κάναν να φορτώσω πάρα πολύ!
Εκμέκ παγωτό;;; χμμμμχχμμμ δεν έχω τώρα…αλλά να το κανονίσουμε!
υ.γ. Θενξ…στα καλοκαιρινά αξεσουάρ, όχι που να το παινευτώ, αλλά είμαι «μανούλα». Και αν πρόσεξες συνδυάζεται και με το σημειωματάριο! Αμ πώς;
α, δες και τον κατάλογο του Στράτου…εκεί που φάγαμε και τον κορμό, και τα μεζεδάκια, αλλά δεν πρόλαβα να βγάλω φωτό του κορμού….γι’ αυτό σου έδωσα και το άλλο βλογ!
Λαμβάνει ο silent! (Από φυλάκιο «το μαλλί της γριάς» όλα βαίνουν καλώς…
Δηλαδή τι; Υπάρχουν υπόνοιες ότι εγώ είμαι «ελαφρύς»; Αυτό τον καιρό διαβάζω την «Αυτολογοκριμένη Μνήμη» του Τάσου Κωστόπουλου, για τα Τάγματα Ασφαλείας και τη μεταπολεμική εθνοκοφροσύνη…Εννοείται θα το κάνω θέμα, έχει και φοβερό φωτογραφικό υλικό…
Και επειδή ζηλεύω φοβερά…ΦΟΒΕΡΑ όμως…θα ανεβάσω κι εγώ φωτογραφίες από τις μοναδικές μου διακοπές για φέτος: ένα 2ήμερο στο ταπεινό Αγκίστρι!
Υ.Γ. Σούπερ οι φωτογραφίες, από όλες πιο πολύ μου άρεσε αυτή με τις καρέκλες. Μυρίζει καλοκαίρι…
Ζήλεψα τις φωτογραφίες σου!Είναι υπέροχες και θυμίζουν Κυκλάδες άλλων εποχών. 😉 Ευχαριστώ για τις αφιερώσεις! 😀 Το απόσπασμα είναι υπέροχο!
Υ.Γ.Να΄χαμε τωρα λίγη τούρτα σοκολάτα… 😉
Πω πω, σούπερ.
Ζήλεψα.
ψιτ, μικρά: ελληνικός, τούρκικος, βυζαντινός (ω ναι, το έχω ακούσει ΚΑΙ αυτό) και παπάκια μάντολες.
Αν ντε και καλά πρέπει να τον ορίσουμε γεωγραφικά, αραβικός είναι.
@ Σιωπηλό Ναυτάκι
Καλέ, τίποτα δεν υπονόησα…απλά σε φώναξα να σου δείξω αυτό που σου έλεγα!
Αλοίμονο!
Για βάλε φωτό, για βάλε να δούμε κι εμείς!
@ Ρενάτα
Μα με τα λουλούδια, μες στο μυαλό μου ήσουν όλη την ώρα!
Αααχχχ οι Κυκλάδες!
υ.γ. θες ένα παγωτίνι προς το παρόν; ή λίγο γαλακτομπούρεκο που μου έμειναν από κάτι γενέθλια προχτές;
@ Αντιδρασέξ
Καλέ, εδώ δίπλα είναι…πετάγεσαι όποτε θες! Και το συστήνω ανεπιφύλακτα!
ψιτ…μικρέ: ο αραβικός καφές που είχα πιει εγώ πάντως (σε αραβική χώρα) ήταν πολύ αρωματικός. Με μέντα(μπλιααααχχχχ!!!!!!!!!)
Αλλά δεκτή η παρατήρηση.
ααααααχχχχχχ πωπω τι ωραια…
έλα βρε Plagal
μη ζηλεύεις…θα περάσει ο καιρός, θα γυρίσεις και εσύ να ξαναπας στα νησάκια!
Εκεί; Δροσία; εμείς πεθαίνουμε από ζέστη!
Θέλω να ξαναπάω στη Σέριφο!
Αντιδρασοτέτοιε, ανακρίβειες λες. Ο καφές είναι ή αφρικάνικος ή λατινοαμερικάνικος. Ο τρόπος παρασκευής είναι αραβικός.
Στη Βοσνία τον λένε βοσνιακό και στη Σερβία σέρβικο. Βυζαντινό το λενε στην Κύπρο για να μην τον πουν ελληνικό ή τούρκικο, χα χα χα! Σκέψου να τον έλεγαν και… οθωμανικό! λολλλλλ!!
Το καπελάκι σουπερίσιμο μαντάμ, και η τσάντα επίσης.
Και καλά κάνεις και τα παίρνεις, εγώ κουράστηκα πλέον με όλους αυτούς τους ανεγκέφαλους, ο κόσμος έχει στο κεφάλι του άχυρα. ουφ!
Ωραία η Σέριφος και ωραιότατο το στέκι του Στράτου!
Έκανα και εγώ ένα πέρασμα από την Σέριφο (για λίγες σπέσιαλ εμφανίσεις ως επιτηρητής στις πανελλήνιες) και δεν υπήρχε περίπτωση να μου ξεφύγει τέτοιο στέκι, δες σχετικά http://tournestanisia.blogspot.com/2009/05/blog-post_20.html.
Υ.Γ δυο ώρες περίπου πριν την παράσταση (την «Άλκηστη») και βρέχει ,γαμώ τον κωλόκαιρο ,πέντε μέρες τώρα είχα λιώσει στη ζέστη και σήμερα ανοιξάν
οι ουρανοί #@@%#@$@.
Άμα ματαιωθεί η παράσταση θα #@#@%#@#!
2ο Υ.Γ πόσο τζόγλανος μπορεί να είσαι για να καταταγείς στα ΜΑΤ?
@Κροτ
Ευχαριστώ κοπελιά
το καπελάκι το έχω και σε μπλε-ροζ λέλουδο (για να το συνδιάζω με το άλλο μαγιό…δεν μπορούσα να διαλέξω βασικά) και για τσάντες δεν το συζητώ (ας είναι καλά ο κινέζος).
Εγώ λέω να κανονίσουμε εκδρομή στη Σέριφο όταν έρθετε στην Αθήνα; τι λες;
Και με τους ανεγκέφαλους αχυρανθρώπους…α ρε πογκρομ που τους χρειάζεται!
υ.γ. θα σας παρακαλούσα να μην ξεσυνερίζεστε τον γέρο-Αντιδρασεξ (ο γιατρός είπε να του λέμε σε όλα ναι…είναι και αυτή η άτιμη η πίεση)
@Τουρνέ στα νησιά
Ελπίζω να σταμάτησε η βροχή και περιμένω νέα! Μη βρίζεις καλέ και θα ξαναρχίσει… 😦
Για το ποστ σου και τις φωτιές που μου άναψες στα είπα στο σπίτι σου!
υ.γ. Πολύ όμως! Σήμερα κάνανε σκούπα στους ναρκωμανείς της πλ. Βάθης…μεσημεριάτικο!
Δεν έχω πάει Σέριφο και από τις τέλειες φωτογραφίες σου φαίνεται να είναι too good be true ! Μπράβο .
Να μην αισθάνεσαι όμως τύψεις . Η ανάπαυλα είναι απαραίτητη για να γεμίζουν οι μπαταρίες και να μπορούμε να επιστρέφουμε πιο δυναμικά, να σκεφτόμαστε πιο καθαρά και να αντιδρούμε πιο γρήγορα και καλύτερα . Ερήμην μας γίνονται τόσα πολλά, ποτέ δε θα τα προλαβαίνουμε όλα … Κι εγώ στενοχωρήθηκα με την τελευταία φωτό …
[ συγχαρητήρια για το προηγούμενο ποστ . εμένα με περιμένει η Εκάβη αυτό το Σάββατο ! 😉 ]
Μάλιστα. Κάνεις και εθελοντική διαφήμιση στον… ΕΟΤ τώρα; Με τόση ανεργία, επισφαλή και κακοπληρωμένη εργασία, χαρίζεις επιπλέον υπεραξία στο κεφάλαιο; Μόνο σε σοσιαλιστικές και αυτοδιαχειριζόμενες οικονομίες έχει κοινωνικό αποτέλεσμα η εθελοντική εργασία, αφού συνεισφέρει στο κοινωνικοποιημένο προϊόν της παραγωγής και στην επίτευξη των επαναστατικών παραγωγικών στόχων! Μπορεί ο μεγαλεπίβολος στόχος των 10 εκ. τόνων ζαχαροκάλαμου να μην πιάστηκε το προηγούμενο έτος «εθελοντικής εργασίας» (1969), μπορούμε όμως να τα καταφέρουμε του χρόνου! Από Γενάρη ως Απρίλη κανονίστε να είστε διαθέσιμες/οι. Εναλλακτικά – γιατί είμεθα υπέρ του δημοκρατικού πλουραλισμού και προσφέρουμε επιλογές στο λαό – οι φαν του καφέ μπορούν να εργαστούν σε καφεφυτίες στο Οριέντε, και οι φαν του καπνού σε εργαστήρια παραγωγής πούρων στο Πινιάρ δελ Ρίο! Στον τελευταίο χώρο εργασίας επιτρέπεται και το κάπνισμα, δεν έχει φτάσει ακόμα ο καπνονόμος Αβραμόπουλου.
Σχετικά με το «τούβλο» σου, το εξώφυλλο παραπέμπει στην ιστορική μάχη του Άουστερλιτς, αλλά με μπέρδεψε το απόσπασμα. Έχω κι εγώ βάλει μπόλικα, πολιτικά και ιστορικά κυρίως βιβλία στα «προσεχώς», αλλά με την επαναστατική προπαγάνδα και την αγκιτάτσια που έχω αναλάβει δε μένει πολύς χρόνος. Καμιά φορά εύχομαι να με βάλουν κάνα χρόνο φυλακή, για πολιτικούς λόγους πάντα, ώστε να χω άπλετο χρόνο για διάβασμα! Μπορεί να μεταφράσω και κανένα βιβλίο όπως ο σ. Κουφοντίνας (όταν δεν τσακώνεται με το Γιωτόπουλο στο καφενείο της φυλακής, ).
Αναμένουμε το νέο πολιτικό πόστο, ώστε να έχουμε και δυνατότητα ουσιαστικότερης παρέμβασης.
Βενσερέμος!
βρε Τσαλ, βρε Τσαλ!!! τσκ τσκ τσκ!
Καπαρώνω τα πούρα .
( πλάκα – πλάκα, το Αουστερλιτς δεν είναι και το πιο ελαφρύ βιβλίο γενικώς . έτσι μου είπαν, έτσι έχω διαβάσει, το προωθώ για χειμώνα . Μπαλόνι, εύγε για την επιλογή ! )
@Άουρα
Η Σέριφος είναι πολύ ωραίο νησί σας λέω, πολύ ωραίο και μόλις 3,5 ώρες από την Αθήνα! Μια που μπήκες και μία που έφτασες! Και έχει και εξαιρετικό κάμπιγκ! Ένα από τα καλύτερα στις Κυκλάδες!
Τύψεις αισθάνομαι ανεξαρτήτως της (μέγιστης) ανάγκης για ανάπαυλα. Γιατί όλοι αυτοί που κυνηγιούνται στην Αθήνα δεν έχουν αυτή τη στοιχειώδη πολυτέλεια…μιας ανάπαυλας στο κυνήγι!
Τελοσπάντων!
[θενκς κοπελιά! Να πας να την δεις]
@Τσαλ
Βρε άνθρωπα, γιατί να τρέχω στα κείθε νησιά και να μη πάω στα δώθε για εθελοντική εργασία; Μα τι είναι αυτό το πράγμα μαζί σου; Ούτε ένα μήνα δεν μ’αφήνεις να ηρεμήσω; [Κοίτα να δεις που θα με κάνεις να συμφωνήσω με το Συκουβέλη!]
Στο βιβλίο, Άουστερλιτς είναι το όνομα του ήρωα! Δεν έχω φτάσει ακόμα σε σημείο που να εξηγεί τη σχέση με την μάχη (αν υπάρχει). Θα σε ενημερώσω!
υ.γ. Μα καλά…τι κάνουν εκεί στον Κορυδαλλό;;;; Ούτε στο Prison Break τέτοιος χαμός!
@Άουρα
όταν λες «καπαρώνω τα πούρα» εννοείς τα έτοιμα ή το πόστο στο εργοστάσιο; το λέω γιατί έχω ακούσει πως το δεύτερο είναι κουραστική εργασία!
(ναι, είναι ψιλοβαρύ βιβλίο…και έχει πολλά για την αρχιτεκτονική, με μια εντελώς πρωτότυπη ματια! Μπα…το χειμώνα προτιμώ Αγκάθα Κρίστι, Κόναν Ντόυλ και άλλα τέτοια!)
Η βροχή σταμάτησε , η παράσταση απλώς άρχισε με μια ώρα καθηστέρηση.
Το φιλαράκι σου ήταν καταπληκτικός ( του τα είπα και από κοντά) και η ρουφιάνα η Σκουλά ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ.
Είχα καιρό να ενθουσιαστώ με παράσταση και το χάρηκα πολύ!
Υ.γ Το βγάλανε στην πλατεία Βάθης το μεροκάματο σήμερα τα αγόρια ?
Καλά τι φαεινές ιδέες έχει η Ελληνική Αστυνομία καλοκαιριάτικα?
Καλημέρα πέρα ως πέρα
Ελπίζω σήμερα η ζέστη να μας κάνει την χάρη και να υποχωρήσει λίγο γιατί πολύ βαρέθηκα…άσε που θα πληρώσω τα μαλλιοκέφαλά μου στη ΔΕΗ!
Αγαπητό νησιοτόπαιδο (που πολύ ζουλεύω τη δουλειά σου λέμεεεεεεε)
Πάρα πολύ χαίρομαι που σου άρεσε η παράσταση…ε όσο που να ‘ναι είναι επίφοβο να στέλνεις κόσμο σε παραστάσεις…το θέατρο είναι αρκετά προσωπικό θέμα!
π.χ. Είχα πάει πριν καμιά δεκαριά χρόνια σε μια παράσταση της Στοάς με την Πρωτοψάλτη, στο «Άννα είπα» και είχα πάθει πλάκα. Έστειλα τον θείο μου και την θεία μου με ενθουσιασμό και δεν τους άρεσε καθόλου…φαντάσου πως την λογίζουν στις χειρότερες παραστάσεις που έχουν δει ποτέ τους!!!! Και εγώ την έχω στις καλύτερές μου 😉
(άσε που θα πάρω και τα ποσοστά μου από τον Βαγγελάκη 😆 )
υ.γ. ήταν πολύ περίεργο αυτό χτες. Ντάλα μεσημέρι, 3:30 και κάναν σωματική έρευνα σε όλους. Ήταν και 2 τύποι με μια κάμερα και «τραβούσαν» το όλο σκηνικό…από τηλεόραση ήταν; από την αστυνομία; άγνωστο!
Μπρρρρρρρ, ανατρίχιασα μες στον καύσωνα!
Ακούς εκεί….Καλοκαίρι αγαπητή σημαίνει Χαλκιδική 😀 Σας πρήξαμε με την Χαλκιδική μας θα μου πεις αλλά εκεί, εκεί… 🙂
Ντιπ δεν αγαλλίασα με αυτό το ποστ. In fact, απλώς ζήλεψα.
Πολύ ωραίες φώτος, πλην της ανατριχιαστικής προτελευταίας. Και επειδή καταφθάνω αύριο (τι καλύτερη περίοδος απ όταν λείπουν όλοι) λέω να πάρω και φωτογραφική μηχανή να κάνω street warfare journalism. Ψοφάω για τέτοια και το λέω με κάθε επίγνωση του πόσο superficial ακούγομαι.
Υπέροχες!
Υπέροχα!
Θέλω να φύγω κι εγώ!
Αν όχι Σέριφο, Αγ.Σαράντα! 😉
Σέριφο δεν έχω πάει. Το μεγάλο μου αμόρε [μετά τη συντρόφο ζωής Κεφαλονιά και την παλλακίδα Ιθάκη] είναι η Αμοργός. Ευτυχώς η τελευταία κείται σε άλλη θάλασσα κι έτσι η επίσημη ερωμένη δεν γνωρίζει την ύπαρξή της για να με υποχρεώσει σε διαζύγιο.
Αλλά τα κυκλαδονήσια…
Σε άλλη θάλασσα εγώ σε άλλα αυτά. Πάλι καλά…
Βλέπεις, σε κάποια από τα βράδια μου, κουρασμένος κι ενώ η αυτο-επιτήρηση κατατονεί, ψιθυρίζω κατα λάθος [κατα βάθος;] για καμπύλες που σβήνουν στο μπλε, για λευκά που αντισφαιρίζουν ήλιο από βράχο σε βράχο, για το σμίξιμο του μελτεμιού με την ανάσα [ποσες ανάσες ένα μελτέμι…], για το δύσκολο της ζήσης μέσα στην πέτρα…
Κι εκείνη (μακάρια στα ιόνια σεντόνια της για την πίστη μου) να νομίζει πως μιλώ, κουρασμένος κι αλαφροίσκιωτος, για κάποιο παραγιό βραχονήσι της.
Και να με αγνοεί….
ενώ καθεύδει ανυποψίαστη
στο πράσινο του κυπάρισσου και της πεύκης.
………
Ωστόσο , δεν δύναμαι παρα να είμαι της θάλασσας της…
…………
Ωραίες φωτογραφίες, μπαλονι! Καλα να περάσεις και στα υπολοιπα νησιά
@Τρολ
βρε καλώς την
καλή η Χαλκιδική, δε λέω, αλλά σαν τις Κυκλάδες….ΤΙΠΟΤΑ
υ.γ. άσε, χτες έβγαλα μηχανή για να φωτογραφίσω τα τεκτενόμενα στην πλατεία Βάθης αλλά μου την πέσαν οι μπ@τσοι και την μάζεψα άρον άρον….προσοχή λοιπόν καλό μου τρολ
@Νίκο
Σε άκουσα το πρωί στο γνωστό ραδιόφωνο αγαπητέ…μια χαρά τα έλεγες!
Αίσχος η κατάσταση (για τις υπόλοιπες/ους: έχουν 4 παιδιά σε κρατητήριο, το ένα εξ αυτών μόλις 6 μηνών, μόνο με νερό και τυρόπιτες…το βρέφος δεν σιτίζεται!!!)
Πώς θα φύγουμε ρε γαμώτο;;;;
@Σύκο
ένας ποιητής ανάμεσά μας!
πώς τώρα να μη σου πω καλά λόγια για αυτό το σχόλιο;;;;
Αλλά καλό είναι και το Ιόνιο βρε…όχι σαν το Αιγαίο, αλλά καλό είναι κι αυτό. Μην απατάς την επίσημη αγαπημένη!
Θα σας έρθω με νέες φωτό!
Κυκλαδομπαλονάκι λοιπόν…
και οι φωτογραφίες σου (ειδικά αυτές με θάλασσα) με…απόκαναν εδωπέρα που βρίσκομαι στας αθήνας…
(αλλά θα φύγω κι εγώ, πού θα πάει… και φυσικά πάντα και πάντα και πάντα κυκλάδες – σεριφο δεν έχω πάει αλλά έχουν πάει άλλοι – συν εσύ – και έχω ακούσει τα καλύτερα) (εκτός από κάτι για πολύ αέρα, αλλά αυτό σε όλες τις κυκλάδες έχει να κάνει με τον μήνα ! )
πολλά φιλιά
(και το ιόνιο υπέροχο, συμφωνώ, αλλά – ά λ λ ο χρώμα – για Σερ Συκ αυτό (τα’χουμε πει, χα΄χουμε ξαναπεί …)
😛