Όλα ένα κουβάρι
22/12/2008
Για τη θλίψη που δε μ’ αφήνει να ησυχάσω!
UPDATE
Οι στίχοι του παραπάνω
Λίγα γαρούφαλλα (Ναζίμ Χικμέτ – Γράμματα στην αγαπημένη)
Λίγα γαρούφαλλα απόμειναν στις γλάστρες
Στον κάμπο θα χουν κιόλας οργώσει τη γής.
Ρίχνουν τον σπόρο, έχουν μαζέψει τις ελιές
Όλα ετοιμάζονται για τον χειμώνα, για τον χειμώνα.
Κι εγώ,
γεμάτος απ’την απουσία σου,
φορτωμένος με την ανυπομονησία των μεγάλων ταξιδιών
περιμένω, σαν αγκυροβολημένο φορτηγό,
μέσα στην Προύσα, μέσα στην Προύσα…
Και αυτά…
Για την ελπίδα που φουντώνει μέσα μου!
Τα μελοποιημένα ποιήματα του Χικμέτ αφιερωμένα εξαιρετικά στις Winnie και Breznieva. Ξέρουν αυτές!
36 Σχόλια
leave one →
Το κόκκινο μπαλόνι 
Ευχαριστώ για την αφιέρωση, ανταποδίδω με το αγαπημένο μου ποίημα του Χικμέτ. Μες την τρελή χαρά είμαστε πάλι.
Η ζωή δεν είναι παίξε-γέλασε
Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά
Όπως, να πούμε, κάνει ο σκίουρος
Δίχως απ’ όξω ή από πέρα να προσμένει τίποτα
Δε θα’χεις άλλο πάρεξ μοναχά να ζεις.
Η ζωή δεν είναι παίξε-γέλασε
Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά
Τόσο μα τόσο σοβαρά
Που έτσι, να πούμε, ακουμπισμένος σ’έναν τοίχο
Με τα χέρια σου δεμένα
Ή μέσα στ’ αργαστήρι
Με λευκή μπλούζα και μαύρα ματογυάλια
Θε να πεθάνεις, για να ζήσουνε οι άνθρωποι,
Οι άνθρωποι που ποτέ δε θα’χεις δει το πρόσωπό τους
Και θα πεθάνεις ξέροντας καλά
Πως τίποτα πιο ωραίο, τίποτα πιο αληθινό απ’τη ζωή δεν είναι
Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά
Τόσο μα τόσο σοβαρά
Που θα φυτεύεις, σα να πούμε, ελιές ακόμα στα εβδομήντα σου
Όχι καθόλου για να μείνουν στα παιδιά σου
Μα έτσι, γιατί το θάνατο δε θα τονε πιστεύεις
Όσο κι αν φοβάσαι
Μα έτσι, γιατί η ζωή θε να βαραίνει πιότερο στη ζυγαριά
μπαλονάκι, για να πάρουμε την ζωή στα σοβαρά
μερικές φορές πρέπει να παρακάμψουμε και γελοίους και σοβαροφανείς…
σου κάνω δώρο αυτό http://www.youtube.com/watch?v=VrTiHX_QhBQ
καταλαβαίνει κανείς
όλα τα ίδια αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν…
έχουμε δρόμο και πέρα από πεπατημένες
μοναχικό και κατάκτηση συνολικού (δεν υπάρχει προς το παρόν, ο καθείς με τα μονοπάτια του)
άντε μ’ έριξες πάλι και θέλω να δώσω αναβολή σκέψεων,
έβαλα στοίχημα με μένα!
φιλιά!!!
@ anepidoti
Τελικά, αγαπητή είστε επικίνδυνη! Παραθέτω απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από το link:
«Είναι λάθος να πιστεύουμε πως περιφρουρείται η ελευθερία μας με το να καταδιώκονται άνθρωποι που δε μας μοιάζουν. Τότε θα έλθει μια δεδομένη στιγμή που και μεις δε θα μοιάζουμε με κάποιους και θα καταδιωχθούμε. Και θα έχουμε το παρελθόν πως ανεχτήκαμε την καταδίωξη ανθρώπων που δε μας μοιάζουν. Αρα σωστά και μεις θα καταδιωχθούμε. Αυτή είναι η αρχή του φασισμού και του εθνοσοσιαλισμού. Δεν κινδυνεύουμε από αυτούς που δε μας μοιάζουν. Κινδυνεύουμε από αυτούς που μας περιφρουρούν και καταδιώκουν αυτούς που δε μας μοιάζουν.»
[και για την αντιγραφή, Μάνος Χατζιδάκις]
Θεέ (των Χριστιανών) και Κύριε (παρεκτός κι αν είστε Κυρία), σε λάθος επανάσταση μπήκα! Να μου βρείτε ένα Φοίνικα πάραυτα (και με το απαραίτητο τσολιαδάκι μπροστά), να δω πως μοιάζει, γιατι μου φαίνεται πως μεταλλάχτηκα σε λάθος πουλί και θέλω ν’ αλλάξω γκαρνταρόμπα…
Ευτυχώς που είμαι στο νησί μου και μπαίνει σιγά σιγά το μυαλό στη θέση του. Καθότι:
Εγώ, του πατέρα μου γιος, ειμαι πια ενας αστός, είμαι πια καθεστώς!
[και για την αντιγραφή, Γιάννης Νεγρεπόντης]
συκοφάγος, κάτι κατάλαβα αλλιώς, κάτι κατάλαβες αλλιώς, δεν ξέρω…να δούμε τις γκαρνταρόμπες μας, εξηγήστε μου, αγαπητό πουλί, είμαι όλη αυτιά!
@ ανεπίδοτη
καλή μου ανεπίδοτη, αστειεύομαι (όχι πάντα πετυχημένα είν’ η αλήθεια). Διάλεξα το απόσπασμα αυτό, για να καταδείξω αυτό που λεει με τον τρόπο του κι ο Περικλής Κοροβέσης, για «τον μπάτσο που κρύβει ο καθένας μέσα του». Κι εννοείται δε διαφωνώ πουθενά. Εν τέλει, ιδού η λυδία λίθος (τα λόγια του Χατζιδάκι) για να ψαύσει καθείς από μας το συντηρητισμό του, μέσα του και στην καθημερινότητα του.
Οι υπόλοιπες παρλάτες μου, ήταν μια κωμική (;) σκηνή κρίσης συνείδησης…
Μην τους δίνεις σημασία…
@ piccolo aerostato rosso
Ολόδική μου και αίμα μου… Στσοι δρόμοι
χάθηκα, εδά,… ψυχή μου, άνοιξε! Χάρη
γυρεύγω. Δεν εχάραξεν ακόμη.
Νύχτα βαθιά και άστρι δεν αβαντάρει
κιανένα. Οι φτέρνες μου παίρνουν τη γνώμη
τη ζαβή της ερμιάς. Και το ζαγάρι
βαβίζει. Αλυχτούν τα στοιχειά. κι οι τρόμοι
νεκρώνουν τες φωνές… Μα έβγα μακάρι!
Μούλιασε η κεφαλή μου από τ’ αγιάζι
που η αναστερη βραδιά μου πασπαλίζει.
Ριγάει η ψυχή κι από τρόμους σφαδάζει.
Από παντού κι ολούθε, απ’ άκρη σ’ άκρη,
φρύαξαν οι άνεμοι. Εμέ τι με ασφαλίζει,
το δόλιο, άμα εβρουχηθή ο Λέων στα μάκρη;
[Σονέττο δέκατο. Διονύσιος Σολωμός. Από τα ιταλόγλωσσα ποιήματα του. (εδώ μεταφρασμένο από τους Γ.Κεντρώτη και Ν. Παπαδόπουλο, «Ρίμες εξ απροόπτου» εκδοσεις Υψιλον) ]
@Winnie
Το ήξερα, το ένιωθα καλή μου ότι θα σ’ αρέσει! Σ’ευχαριστώ για το δώρο! Κόλλαγε απίστευτα!
@Ανεπίδοτη
Στο έχω ξαναπεί: Με συγκινεί που σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο! Η πρόταση για το κοινό βλογ συνεχίζει να σε συγκινεί και εσένα; Με συμπληρώνεις τόσες φορές που καταντάει…αηδία!
@Συκοφάγο
Πουλί μου, μπέρδεψες ως και την Ανεπίδοτη, μικρέ μου αστέ! Πολύ χαίρομαι που σου έδειξα αυτή τη συνέντευξη του συντρόφου Κοροβέση και το έχεις κάνει μότο! Με συγκινείς!
@ Συκοφάγο
Ωωωωω!
Κοκκινίζω σιορ!
Σταματήστε πια!
@ μπαλόνι
1. Τι κοκκινίζετε; Εγώ νόμιζα πως είστε ήδη κόκκινη!
2. Περί Κοροβέση. Κυρία μου, ο Περικλής είναι συντοπίτης μου! [κι εκτός αυτού, σσσσς, η καθοδήγηση θέλει χαμηλά φώτα. Εκτός κι αν είστε της νεοδημοκρατικής αντίληψης «όλα στο φως, άπλετο φως» και άλλες τέτοιες φαιδρότητες!]
3. Σταματώ! (για σήμερα,χεχεχε)
ΥΓ. Α, και το ποιήμα: δεν ξευρω πολλά από ποιηση, αλλά αυτό σαν προσκλητήριο για μα βγουμε στους δρόμους μου κάνει… Από την άλλη, δεν ξευρω, ο καθείς διαβάζει με την πετριά του…
μπαλονάκι μου, καλά κάνουμε και συγκινιόμαστε, μέρες πούναι…φτου φτου φτου…
φιλούρες!
παλιοσυκοφάγει μούκοψες τα ύπατα, λέω, εκτός γραμμής είμαι;;;;;
φιλιά σε όλα τα πετούμενα1
εσύ μπαλονάκι πήρες δύο, γιατί είσαι ΚΑΙ πετούμενο!
@ Ανεπίδοτη
Και γω φούσκα είμαι, μη νομίζετε 😉 Να πάρω κι αλλο ένα φιλί; Φχαριστώ, αυτοκεράστηκα!
[ρε τι θα πω ακόμη για την αγάπη των γυναικών… Πάω να βρω κανα βλογ, μαυρο κι άραχλο, να σιάξω λίγο… ]
Η ποίηση τα λέει όλα.Ολες αυτές τις μέρες το μυαλό ,η σκέψη μου όλο και ανέτρεχε σε κάποιο απ’τα ποιήματα του Χικμέτ,ενός κατ’εξοχήν αντιπροσωπευτικού πολιτικού ποιητή.
@ Ανεπίδοτη
Φιλούρες, και πάντα να με συγκινείς
@ Συκοφάγε
Αυτο κερνιέσαι σαν τον Παπαγάλο στη Λιλιπούπολη…πρέπει να στο βρω και στο βάλω να τ’ακούσεις μια μέρα! ΘΕΪΚΟ!!!
@Απροσπέλαστη Πόλη
Φιλενάδα, η ποίηση, στα χέρια των σωστών ανθρώπων είναι σπουδαίο «όπλο». Και την έχουμε πάντα στη φαρέτρα μας!
Πολύ πετυχημένο το αφιέρωμα της οικοδέσποινας στο Χικμέτ, όπως και οι συνεισφορές των προλαλησάντων. Ακόμα και κάποιον που δεν είναι φαν της ποίησης όπως ο υποφαινόμενος, οι στίχοι του πολύ σημαντικού πολιτικοποιημένου Τούρκου διανοούμενου τον αγγίζουν και συγκινούν.
Πολύ έυστοχη και η παράθεση του στυκοφάγου από το Χατζιδάκι, έναν καλλιτεχνικό και πνευματικό κολοσσό που αν και επέλεξε να μην ενταχθεί στο αριστερό κίνημα, οι απόψεις και η στάση ζωής του ήταν πολύ πιο πρωτοπόρες και ριζοσπαστικές από πολλούς ενταγμένους.
η παράθεση του στυκοφάγου τσαλαπετεινοπουλί, δεν είναι του στυκοφάγου,
άλλωστε δεν θα μπορούσε νάναι, ε;
👿
@ Τσαλ
Ξεμωραμένε, μας κάνεις ρεντίκολο. Ελα πίσω στην παράγκα μας, ρε ρεμπεσκέ! Ταράζεις τον κόσμο, ατσαλεπετεινε! Ελά πίσω, να μονομαχήσουμε, αν βαστά το τριπλό μπαι πας σου!
@ Ανεπίδοτη
Χεχεχε! εμότικονς χεχεχε! Και σας πάει…. χεχεχε
είπα να πω τον δάσκαλο, αλλά λέω άσε να δούμε τι θα βγει…
σας μερσώ και σας παραμερσώ, το καταχάρηκα το διαβολάκι, αυτό ακριβώς ήθελα!
την ευγνωμοσύνη μου!
😉
@ Ανεπίδοτη
Καλό ξημέρωμα, καλή μου!
υ.γ. Θυμάσαι που ένα βράδυ (που νόμιζαμε με το μπαλόνι πως κοιμάσαι) είχαμε ελθει στο βλογ σου και το καναμε λίγο κοτέτσι; χεχεχε! Τωρα την πληρώνουμε με το ίδιο νόμισμα, χεχε!
να, σε πάει, ε;
συγνώμη, κοκκινούλα!
καλό βράδυ!
Βλέπω με ανησυχία πως συνεχίζει να δρα ο δαίμων, παρερμηνεύοντας και μπλέκοντας παραθέσεις και σχόλια. Ενίοτε φταίει το αυγό του… πιοντικιού, και του πληκτρολογίου (αντί του φιδιού που επαναλαμβάνει συνέχεια ο συκοφάγος, προφανώς τον έχει επηρεάσει ο Μπέργκμαν). Η μονομαχία θα γίνει όταν βρει χρόνο ο φλώρος στην ατζέντα του να παραστεί μάρτυρας. Οι μελλοθάνατοι σας χαιρετούν. Ο ηττημένος θα πάει στον εργατικό παράδεισο, ο νικητής θα επιστρέψει στην αντεργατική κόλαση.
@ ανεπίδοτη
χεχεχε! βρε σε καλό μας!
κοκκινούλα… Τι ωραίο… Κατοχυρώθηκε!
να(ι)! χεχε!
@Τσαλ
σημερα, πολύ στο σορολοπ το ρίξαμε… αβμπιν γοτσιν γιου!
Βρε, βρε, βρε…
η ξενύχτισσα και οι γέροι του Μάπετ Σόου βρήκαν ευκαιρία, μια βραδιά που πήγα νωρίς για ύπνο, και επιδόθηκαν στο γνωστό άθλημα του κοτετσιού!!!!!!
Τι ωραία! Εκτός του ότι βρήκα σχολιάκια να διαβάσω το πρωί στη δουλειά και να γελάσω σαν χαζή μόνη μου, ανεβάσατε τα χιτς μου!!!! Σούπερ!
@Ανεπίδοτη
μου το χρώσταγες αυτό! Τώρα σειρά έχει το ξενύχτικο πουλί! Πρέπει να το κανονίσουμε, τώρα που θα λείπει από το νησί του και δεν θα έχει υπολογιστή! Κοκκινούλα…τι ωραίο!
@Συντρ. Τσαλ
Έτοιμος για πόλεμο είσαι σύντροφε; Κρατήσου βρε, αλλού είναι ο ταξικός εχθρός. Τούτον δω τον έχουμε φέρει σιγά-σιγά με τα νερά μας!
Ο επόμενος Χικμέτ θα είναι για σένα, υπόσχεση!
@Συκοφάγος.
Σε άφησα τελευταίο, γιατί ξέρω πως εσύ ευθύνεσαι για όλη αυτή την κατάσταση κοτετσιού. Και στήνεις και σικέ μονομαχίες με τον Τσαλ, για χάρη της αναγνωσιμότητας του βλογ σας και την εύνοια του Φλωρ Μάνατζερ σας…μα τι πουλί είσαι εσύ βρε;
Και όλα αυτά, ενώ εγώ κοιμάμαι και δεν δύναμαι να κρατήσω τις ισορροπίες! Είσαι….είσαι…τι να πω τώρα;
Καλημέρες σε ολους και όλες σας!
@σ/σα μπαλόνι,
Πράγματι ο ταξικός εχθρός είναι άλλος, γι’ αυτό μέχρι να ωριμάσουν οι αντικειμενικές συνθήκες του ιστορικού προτσές και να εκπληρωθούν οι προφητείες της ιδεολογικής πρωτοπορίας μας και οι κατάρες των προσκείμενων συντρόφων μάγων της σαντερία, εξασκούμαστε σε… συντροφικά μαχαιρώματα (παλιά μου τέχνη κόσκινο).
Ευχαριστώ προκαταβολικά για τον επόμενο Χικμέτ. Παρόλο που η εξοικείωσή μου με την ποίηση είναι ελάχιστη, τιμώ όμως τα μέγιστα την προσωπικότητα και τους αγώνες του μεγάλου Τούρκου ποιητή. Επί τη ευκαιρία προφανώς δείχνω αλληλεγγύη και στον σύγχρονο συμπατριώτη του, νομπελίστα Ορχάν Παμούκ. Αν και συμφωνώ με την άποψη ότι τη χρονιά που βραβεύτικε υπήρχαν και αξιολογότεροι υποψήφιοι ως προς τη λογοτεχνική αξία. Πέρα από αυτό, εμείς εδώ στη δυτική όχθη της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν μπορούμε να διανοηθούμε τι εστί και συνεπάγεται να είσαι αριστερός στην Τουρκία και άλλες χώρες με τόσο καταπιεστικά καθεστώτα.
Ποιός είναι καλέ αυτός ο Χικμέτ; (ε βέβαια, εσύ μόνο τον Μαμαλάκη και τον Παρλιάρο ξέρεις… ποίηση τα γιουβαρλάκια σου Λούλα μου!)
Τέλως πάντων, μέρες που είναι έφερα δυο πιατέλες κουραμπιέδες και μελομακάρονα για τη λιγούρα!!
Φιλιά τρελλοκόριτσο!
Ναζίμ Χικμέτ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ναζίμ Χικμέτ (γραμματόσημο της Σοβιετικής Ένωσης, 1982)Ο Ναζίμ Χικμέτ (20 Νοεμβρίου 1901- 3 Ιουνίου 1963) ήταν Τούρκος ποιητής και δραματουργός, τα έργα του οποίου μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και υπήρξε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Τουρκίας. Πέθανε στη Μόσχα από καρδιακή προσβολή.
Αν και τα πρώτα του ποιήματα γράφτηκαν με συλλαβικό μέτρο, ο Χικμέτ σταδιακά απομακρύνθηκε από τα στενά πλαίσια του μέτρου και της ομοιοκαταληξίας και άρχισε να αναζητεί νέα μορφή για τα ποιήματά του. Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων διαμονής του στη Σοβιετική Ένωση (1922-1925), η αναζήτηση αυτή έφτασε στο αποκορύφωμά της. Προτίμησε τον ελεύθερο στίχο, ο οποίος ταίριαζε και με την πλούσια φωνολογία της τουρκικής γλώσσας. Επηρεάστηκε κυρίως από το Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι. Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν από το γνωστό Τούρκο συνθέτη Ζουλφού Λιβανελί, ενώ αρκετά μελοποιήθηκαν και από το συνθέτη Μάνο Λοΐζο και τον Θάνο Μικρούτσικο.
@Κόκκινο μπαλόνι
Πέρασα ν αφήσω τις ευχές μου …αγαπητή.. τους μέθυσες με μουσική και ποίηση ! αλά διασκέδασαν πολιτισμένα νομίζω … τα πουλιά με τη λυγερή …
κεράστηκα κι εγώ ευχαριστώ! …του Χατζηδάκη η συνέντευξη …α είναι για πολύ κουβέντα … ο Σολωμός …κορυφή !…η κορυφή μας …όλα τα κεράσματα μου άρεσαν …ο Χικμέτ παλιά αγάπη ….
Μπαλόνι μου Καλές Γιορτές! σου εύχομαι…
με την γλύκα των ουσιαστικών σχέσεων .
brika to agapimeno tragoudi tou mpampa mou kai sto afierwnw….den einai aisiodoxo…den eimai kai sth treli mou aisiodoxia… alla ta xei lusei o marxismos….einai to tragoudi gia to ploumpidi… http://www.youtube.com/watch?v=yQMwM7rROM4&feature=related
…ma den uparxei dromos na diaboune giati pote den itan poihtes….
ta spaei o stixos autos…akou kai to basso pisw pws jazzarei…
pare kai ths mamas mou…kai sugxwreste me gia th diathesi…exw idi piei 3 votkes kai etoimazomai na skapsw lagoumia exw….kala xristougenna? as einai loipon…
@ Μπρεζνιεβα
Καλή μου νότα από πνευστή ψυχή…
Αυτά τα Χριστούγεννα, μα κι όσα ήλθανε, δεν εφεραν πάντα δώρα. Γι αυτό και γω δε τα γιορτάζω ποτέ. Αλλά από δω και μπρος, αφού πάλι κατεβήκαμε τα σκαλιά της ευτυχίας, υπάρχει μόνο άνοδος. Μονο ανοδος…
Εσύ ξέρεις καλά, νομιζω, η στροφή στη ζωή μας, κρυβει κι ευτυχία. Συμβαίνει στους γύρω μου, θα συμβει και σε μενα.
Μα για να γίνει, αυτο καλή μου, πρέπει να εχουμε αφήσει μια πόρτα ανοιχτη. Από την καμιναδα δεν μπαινει η ελπίδα, σαν γραφικός αγιοβασίλης. Μια πόρτα, καλή μου, ανοιχτή. Κάθε μερα.
Σε φιλώ
Ωραία τα τραγούδια, ιδιαίτερα μου άρεσε του Κούτρα που είναι από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Μόνο εγκράτεια με το ποτό και τις λοιπές καταχρήσεις συντρόφισσες/σύντροφοι. Η επανάσταση σας χρειάζεται! Θα σας βάλω να (ξανα)διαβάσετε τη Μάνα του Γκόρκυ!
@Τσαλ
ταυτίζομαι για άλλη μια φορά μαζί σου.
Ευχαριστώ και για την βοήθεια στο βιογραφικό! Το ήξερα πως μπορώ να βασιστώ πάνω σου να απαντάς σε απορίες των αναγνωστών, ακόμα και όταν εγώ λείπω!
@Μανιτάρι
Πες μου πως έκανες πλάκα για τον Χικμέτ, γιατί θα σε βάλω στην κορφή του δένδρου στο Σύνταγμα αντί για αστέρι!
Ω μανδαμ…φτιάξατε κουραμπιέδες και μελομακάρονας Και μας φέρατε κιόλας; Μα τι ευγενικό Μανιτάρι!
Τρελιομανίταρο, πότε θα πάμε να τα σπάσουμε με το άλλο τρελοπαρεάκι; Άντε κανονίστε!
@Ελένη Μ.
Πολύ χαίρομαι που σε άγγιξε καλή μου ο Χικμέτ! Παντοτινή αγάπη ο Χικμέτ!
Υπόσχομαι με τον καινούριο χρόνο να κάνουμε αφιέρωμα στην ποίηση! Έχω και μια εμμονή με την ερωτική ποίηση που μπορεί να ιδωθεί και ως εξόχως πολιτική και το αντίστροφο, άρα υπόσχομαι! Καλές γιορτές!
@ Μπρέζνιεβα
Αχ βρε κοριτσάκι μου, μελαγχολικό και επαναστατημένο! Για αυτά σου σε αγαπώ!
@Συκοφάγο
Αχ μωρέ ευαίσθητο πουλί! Η Μπρέζνιεβα περνά μελαγχολίες αλλά ξανά προς τη δόξα τραβά! Τραβά και εμένα ενίοτε!
@Συντρ.Τσαλ(2)
Βρε, είμαστε οι καταχρήσεις μας! Χωρίς αυτές…το τίποτα!
» Να ‘μαι πάλι ανυπόφορος δίχως γαλήνη και στον ύπνο. Στους τρόπους κοφτός ανάποδος σ’ όλα.» ..έτσι απλά κάτι από τον Χικμέτ…να δώσω στίγμα και να ευχηθώ για τα καλύτερα που έρχονται….
Πολύ που χαίρουμαι….
@ Stamp
Αγαπητέ/ αγαπητή!
έδωσες στίγμα, και ωραίο στίγμα μάλιστα, αλλά μάλλον εγώ δεν πήρα γραμμή!
Να ευχηθώ και εγώ, αλλά σήμερα δυστυχώς δυσκολεύομαι να δω τα καλύτερα να έρχονται!
Απαισιοδοξία; οργή; φόβος;
Όλα μαζί μάλλον.
Καλώς μας ήρθες!
Σαν συμπλήρωμα στο άτυπο αφιέρωμα στο μεγάλο Ναζίμ Χικμέτ, παραθέτω την παρακάτω είδηση από το TVXS:
Ο ποιητής Ναζίμ Χικμέτ θα ανακτήσει την τουρκική υπηκοότητα που του είχε αφαιρεθεί το 1951 λόγω των μαρξιστικών του πεποιθήσεων, σχεδόν μισό αιώνα μετά τον θάνατό του.
Θεωρείται ο μεγαλύτερος ποιητής της Τουρκίας του 20ού αιώνα και πολλοί λογοτέχνες, ανάμεσα στους οποίους και ο Νομπελίστας Οχράν Παμούκ, χαρακτηρίζουν την περίπτωσή του δείγμα της ευρύτερης καταπίεσης των διανοουμένων στην Τουρκία.
Ο Χικμέτ, γεννηθείς στη Θεσσαλονίκη, έμεινε 15 χρόνια στη φυλακή και εξορίστηκε από τη χώρα του, λόγω των σχέσεών του με την Σοβιετική Ένωση και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Πέθανε στη Μόσχα στα 61 του χρόνια.
Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο της Τουρκίας, Τσεμίλ Τσιτζέκ, με σημερινό υπουργικό διάταγμα, ο Ναζίμ Χικμέτ ανακτά και πάλι την τουρκική υπηκοότητα, καθώς τα αδικήματα που έγιναν αιτία να του αφαιρεθεί η υπηκοότητα δεν θεωρούνται σήμερα εγκλήματα.
Τα έργα του έγιναν διάσημα στη Δύση και μεταφράστηκαν σε 50 γλώσσες. Απ’ τα γνωστότερα είναι «Το ερωτευμένο σύννεφο», «Η γελάδα» και «Γιατί αυτοκτόνησε ο Μπενερτζή». Το 1955 του απονεμήθηκε το βραβείο Ειρήνης.